บริษัท ไทยออยล์ จำกัด (มหาชน) (TOP)
เศรษฐศาสตร์การกลั่นน้ำมัน (Economics of Refining) การกลั่นน้ำมันถือเป็นธุรกิจจากฐานกำไร (Margin) โดยมีเป้าหมายของผู้กลั่นน้ำมัน คือ การทำให้กระบวนการกลั่นน้ำมันมีประสิทธิภาพสูงสุดและได้ผลตอบแทนจากผลิตภัณฑ์ที่ดีที่สุดจากวัตถุดิบที่ใช้ ทั้งนี้ โรงกลั่นน้ำมันแบบพื้นฐาน (Simple Refinery) จะมีสัดส่วนของน้ำมันชนิดหนัก (Heavy Products) และมีมูลค่าต่ำเป็นส่วนใหญ่ เช่น น้ำมันเตาและยางมะตอย เป็นต้น
สำหรับผลิตภัณฑ์อื่นๆ ได้แก่ ก๊าซปิโตรเลียมเหลว น้ำมันเบนซินไร้สารตะกั่ว น้ำมันแก๊สโซฮอล์ สารมิกซ์ไซลีน น้ำมันอากาศยาน และน้ำมันดีเซลนั้น ปริมาณผลิตภัณฑ์จะขึ้นอยู่กับชนิด ทั้งนี้ ค่าอ้างอิง (Benchmark) ในอุตสาหกรรมการกลั่น เพื่อใช้วัดผลตอบแทน ความซับซ้อน และประสิทธิภาพของโรงกลั่นนั้นมีค่อนข้างหลากหลาย ประกอบด้วย Nelson’s Complexity Index กำไรจากการกลั่นขั้นต้น อัตราการใช้กำลังการผลิต (Plant Utilization Rate) ความพร้อมในการผลิต (Operational Availability) สัดส่วนการเพิ่มมูลค่าเทียบกับอัตราการกลั่น (Upgrading - to - Refining Ratio) สัดส่วนการปรับปรุงคุณภาพเทียบกับอัตราการกลั่น (Hydrotreating - to - Refining Ratio) ดัชนีชี้วัดประสิทธิภาพด้านพลังงาน (Energy Intensity Index (EII)) Non - Energy Cash Cost (NECC) และค่าใช้จ่ายในการบำรุงรักษา ผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียมสำเร็จรูปหลักที่ได้จากโรงกลั่นน้ำมัน ได้แก่ ก๊าซปิโตรเลียมเหลว น้ำมันเบนซิน น้ำมันอากาศยาน น้ำมันก๊าด น้ำมันดีเซล และน้ำมันเตา |