ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
ผู้ดูแลบอร์ด
ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ
กาพย์สุรางคนางค์ เป็นกาพย์ที่คุณงายชอบจังหวะของบทประพันธ์มากที่สุด (ในขณะนี้)ขอยกตัวอย่างคำประพันธ์ซึ่งรู้จักกันดี คือสุรางคนางคนางค์ เจ็ดวรรคจักวาง ให้ถูกวิธี วรรคหนึ่งสี่คำ จงจำให้ดี บทหนึ่งจึงมี ยี่สิบแปดคำ หากแต่งต่อไป สัมผัสตรงไหน จงให้แม่นยำ คำท้ายวรรคสาม ติดตามประจำ สัมผัสกับคำ ท้ายบทต้นแล อ.ฐปนีย์ นาครทรรพ ประพันธ์อีกหนึ่งตัวอย่างขอเชิญเด็กไทยนึกถึงต้นไม้ ในด้านคุณค่า ปลูกเพื่อประดับ ตกแต่งเคหากันแสงสุริยา ด้วยเงาร่มเย็น ปลูกเพื่อใช้ไม้ใช้ฟืนก็ได้ หุงต้มจำเป็น เพื่อได้ไม้ขาย กั้นเขตให้เห็นป้องกันลำเค็ญ ขโมยลักของ บ้างปลูกกันลมกันดินล่มจม ก็สมใจปอง รากยึดเหนี่ยวดิน ถิ่นน้ำลำคลองมิให้ลอยล่อง ตามน้ำเซาะพัง
คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของเวลา
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
ถ่อมตัวยั่วเย้าเมฆานะเจ้า เย้ามาเย้าไปเปรื่องปราดมาดมั่น สรรค์สร้างทางไว้กวีบ้านไทย ใฝ่เฟื่องเรื่องกานท์
"พรสวรรค์ หรือจะสู้ การแสวงหา ลิขิตฟ้า หรือจะสู้ มานะตน"
ต่างลองถูกผิดฝึกค้นฝึกคิดติดใจประจำจึงจะก้าวหน้า กว่าที่เคยทำ ทบทวนหวนย้ำ ทุกคำกล่าวสอนแรกอาจเหมือนยากกฎเกณฑ์หลายหลากอยากต่อกาพย์กลอนต้องตั้งใจมั่น ทำตามขั้นตอน อย่าด่วนรีบร้อน ระแวดระวัง
เปาะแปะ เปาะแปะฝนตกเฉาะแฉะดินโดดหินดิ้นทรายดีดกระเด็น เห็นใบไม้ปลิ้น ฉีกเป็นชิ้นชิ้น สยดสยองเหมือนใบจะตายแต่ต้นไม่วายชวนให้ไตร่ตรองใบขาดช้ำไป ไม่ยักเศร้าหมอง แตกยอดลำพอง ทักทายสายฝนเปาะแปะ เปาะแปะฝนหยดแหมะแหมะแน่ะ! ยิ่งรีบหล่น คนมีสองขา พาหนีอลวน ต้นไม้อดทน ไม่กลัวฝนเลยอยากแต่งเรื่องเบาๆ สบายหัวบ้างน่ะค่ะ
พี่ชายมาเองจำ รหัสเข้าตัวเองไม่ได้555
เมืองงามน้ำใสแม่กลองนองไหล เอื่อยเอื่อยเรื่อยรินสองฝั่งเยี่ยมยาม เรือข้ามได้ยินในกระแสสินธุ์ เมืองถิ่นแม่กลองอิงแอบวิถีอยู่อย่างน้องพี่ กลมเกลียวปรองดองรักความสงบ เรือรบไม่ล่องน้ำใจใสผ่อง แดนทองของไทยมาชมหิ่งห้อยดั่งโสมโคมย้อย งามผ่องอำไพเหนือต้นลำพู มาดูใกล้ใกล้สุดประทับใจ ดวงไฟเรืองตามาชมตลาดเข้ามาอย่าพลาด ยามเย็นเด่นฟ้ามีเรือนำส่ง จำนงจงมาอย่ารีรอช้า กังขากังวลไมตรีต้อนรับจิตใจไม่คับ แคบเขตกมลยิ้มให้เหมือนญาติ พิลาสเหลือล้นสายตาสากล ไม่ค้นดูแคลน
