Pokemon ม อน 2023 พากย ไทย เต มเร อง

ตอนแรกกะว่าเล่นแป๊บๆ คงเบื่อ เพราะเกมมันดูไม่ค่อยมีอะไรให้ทำ รีวิวก็บ่นกันอุบอิบว่าเนื้อเรื่องสั้นมาก ยี่สิบชั่วโมงก็จบเนื้อเรื่องละ แต่ปรากฏว่าพอเล่นจริงเท่านั้นแหละจ้าาา ติดงอมแงม!! และก็ค้นพบว่าเกมมันก็มีอะไรให้ทำเยอะแยะอยู่เหมือนกันนะ

เนื้อเรื่อง

ภาคนี้จะดำเนินเรื่องที่ภูมิภาคกาลาร์ เราจะได้รับบทเป็นเด็กน้อยในเมืองชนบทที่ได้รับโปเกม่อนจากแชมเปี้ยนเพื่อไปลงแข่งในทัวร์นาเมนต์ ซึ่งเราสามารถเลือกได้ว่าจะเล่นเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชาย และจะเลือกตัวไหนเป็นโปเกม่อนเริ่มต้น

เนื้อเรื่องหลักๆ ก็คือเราต้องเดินทางไปเมืองต่างๆ เพื่อสู้กับหัวหน้ายิมเก็บแบดจ์ไปเรื่อยๆ พอเก็บแบดจ์ครบก็ไปสู้ในแชมเปี้ยนคัพจนกระทั่งได้แชมป์ จบ ฟังดูธรรมดามาก 5555555 แต่จริงๆ แล้วมันมีเนื้อเรื่องส่วนอื่นๆ คอยเสริมอยู่ด้วย พวกเนื้อเรื่องเกี่ยวกับภูมิภาคกาลาร์เอย ซับสตอรี่ของตัวละครแต่ละตัวเอย โดยส่วนตัวเราเฉยๆ กับพวกเนื้อเรื่องเกี่ยวกับกาลาร์ มันไม่ได้หวือหวาน่าตื่นเต้นเท่าไหร่ ชอบพวกสตอรี่ของตัวละครมากกว่า

ความแปลกคือภาคนี้ตัวเอกจะไม่ค่อยสมเป็นตัวเอก เวลาเกิดเรื่องใหญ่ๆ คนที่คอยวิ่งไปจัดการปัญหาจะไม่ใช่ตัวเอก แต่เป็นดันเด้ที่เป็นแชมเปี้ยนซะมากกว่า จุดนี้ก็มีทั้งคนชอบและไม่ชอบ แต่เราชอบนะ ถึงตัวเอกจะดูไม่ใช่คนที่มีบทบาทสำคัญเป็นฮีโร่ผู้ช่วยโลกขนาดนั้น แต่มันเป็นโลกที่ผู้ใหญ่พยายามจัดการปัญหาทุกอย่างเพื่อให้เด็กๆ จดจ่ออยู่กับความฝันของตัวเองได้เต็มที่ รู้สึกว่าอะไรแบบนี้มันก็สว่างไสวอบอุ่นหัวใจดี✨✨

อนึ่ง เนื้อเรื่องหลักสั้นมากจริง ไม่แปลกใจที่คนจะบ่น แต่เราเคลียร์เนื้อเรื่องจบในชั่วโมงที่เจ็ดสิบ 5555555555 มัวแต่โอ้เอ้ ไม่อยากไปสู้กับแชมเปี้ยน อยากให้ดันเด้ซังเป็นแชมป์ไปนานๆ ฮือ

ระบบเกม

เนื่องจากห่างหายโปเกม่อนมานานมากราวกับไม่เคยเล่นมาก่อน เราเลยจำไม่ได้แล้วว่าระบบภาคเก่าๆ ที่เคยเล่นมันเป็นยังไง อะไรคือสิ่งที่เพิ่มมาใหม่บ้างก็ไม่รู้ กลายเป็นมือใหม่หัดเล่นโปเกม่อนโดยแท้ แต่ถ้าให้ไล่เรียงกิจกรรมในเกมหลักๆ ก็ประมาณนี้

★ จับโปเกม่อน: ขึ้นชื่อว่าโปเกม่อนก็ต้องจับโปเกม่อนเนอะ เกมมันจะมีหน้า Pokedex หรือดัชนีโปเกม่อนมาให้ ใครฟิตๆ หน่อยต้องไปตามล่าหาโปเกม่อนมาถมให้มันเต็ม ซึ่งหนทางของเรายังอีกยาวไกลมาก ตอนนี้ยังสนุกกับการตามล่าโปเกม่อนใหม่ๆ อยู่ แต่คาดว่าเดี๋ยวพอเล่นไปถึงจุดนึงก็คงขี้เกียจเก็บละ

เวลาจับโปเกม่อนได้ เราสามารถตั้งชื่อเล่นให้โปเกม่อนแต่ละตัวได้ด้วย ส่วนใหญ่เราก็ตั้งไปส่งเดช นึกอะไรออกก็ตั้งๆ ไป บางทีกลับมาเห็นชื่อโปเกม่อนที่ตั้งไว้แล้วก็สงสัยเองว่าทำไมตอนนั้นถึงตั้งชื่อแบบนี้นะ…

★ พาโปเกม่อนไปสู้: การต่อสู้ในเกมนี้ก็มีหลากหลาย ทั้งสู้กับโปเกม่อนตามท้องทุ่ง, สู้กับหัวหน้ายิม, สู้กับเหล่าเทรนเนอร์ที่ดักรออยู่ตามรายทาง (พวกเทรนเนอร์ข้างทางบทพูดตลกๆ เยอะมาก ชอบมาก 5555555), สู้กับคุณลุงร้านขนมเพื่อลูกอมฟรีวันละเม็ด, สู้อย่างจริงจังที่แบทเทิลทาวเวอร์หลังจบเนื้อเรื่อง, สู้ในโหมดออนไลน์ ฯลฯ

ความพิเศษของภาคนี้คือมันจะมีระบบไดแมกซ์ (Dynamax) ที่โปเกม่อนสามารถขยายร่างตัวใหญ่ประหนึ่งก๊อดซิลล่าได้!! และถ้าเป็นโปเกม่อนพิเศษที่มีร่างเคียวไดแมกซ์ (Gigantamax) พอแปลงร่างแล้วหน้าตามันจะเปลี่ยนไปด้วย โอ้วว้าว!

การต่อสู้ที่เราชอบที่สุดคือแมตช์หัวหน้ายิมทุกแมตช์ อยากสู้ยิมละห้าสิบรอบ รักหัวหน้ายิมทุกคนเลย

★ เทรดโปเกม่อน: ทำได้เฉพาะแบบออนไลน์ (ออฟไลน์ก็มีพวก NPC ให้เทรดแหละ แต่มีน้อยมากกกก) ชอบระบบ マジカル交換 ที่เป็นระบบสุ่มเทรดมาก คือเราไม่รู้เลยว่าจะได้ตัวอะไรมา ชอบตรงที่มันสุ่มกันข้ามภาษา เทรดกับเหล่าเทรนเนอร์ทั่วโลกเลย คนแลกกับเราอาจจะเป็นคนชาติไหนก็ได้ที่กำลังออนไลน์อยู่ในขณะนั้นๆ พอเทรดหลายๆ รอบก็จะมีโปเกม่อนชื่อเล่นหลากหลายภาษาแออัดกันอยู่ในบ็อกซ์ อินเตอร์เนชันแนลสุด เสียตรงที่ตัวที่เทรดมามันตั้งชื่อเล่นไม่ได้ ถ้าอยากตั้งชื่อเล่นต้องเอาไปฟักไข่เป็นตัวใหม่เลย

★ ตั้งแคมป์กับโปเกม่อน: อันนี้ดี!!!!! เราสามารถตั้งแคมป์เล่นกับโปเกม่อนได้ทุกที่ทุกเวลาที่ต้องการ พอกดเข้าเมนูตั้งแคมป์เราก็จะพบกับเหล่าโปเกม่อนวิ่งเล่นกันอย่างสนุกสนาน ซึ่งเราสามารถผิวปากเรียกให้น้อนๆ โปเกม่อนวิ่งเตาะแตะมาเล่นกับเราได้ด้วย แค่กดเข้าไปวี้ดวิ้วเรียกโปเกม่อนมาเล่นด้วยก็แฮปปี้แล้ว เพิ่งรู้ว่าโปเกม่อนเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่ารักขนาดนี้ ขนาดคนไม่อินโปเกม่อนมาก่อนเลยอย่างเรายังเพลิดเพลินกับการตั้งแคมป์มาก

★ ทำอาหาร: เป็นสับเซ็ตของการตั้งแคมป์อีกทีนึง เวลาเข้าไปตั้งแคมป์มันจะมีให้เลือกทำอาหารได้ด้วย แต่ไม่ว่าเราจะโยนส่วนผสมอะไรใดๆ ลงไป มันจะออกมาเป็นแกงกะหรี่ทั้งหมด บางทีก็สงสารตัวเอกและเหล่าโปเกม่อนที่ชีวิตนี้ได้กินแต่แกงกะหรี่ นี่มันเศร้าไปมั้ย ทำอาหารอย่างอื่นบางก็ได้

การทำอาหารนี่ไม่ใช่แค่โยนๆ ส่วนผสมแล้วจบๆ ไป แต่มันจะมีตัดสินความอร่อยกันเป็นแรงก์ๆ ด้วย ความน่ารักคือเวลาตักเข้าปาก น้อนๆ โปเกม่อนจะมาช่วยเราลุ้นความอร่อยกันตัวโก่ง น่าย๊ากกกกกก (≧д≦)♥♥♥

นอกจากนั้นแกงกะหรี่นี่ก็มีดัชนีให้สะสมอีกเช่นกัน พอสะสมได้ถึงจำนวนที่กำหนดแล้วไปคุยกับ NPC เราก็จะได้ลูกบอลแบบใหม่ๆ มาไว้โยนเล่นกับน้อนๆ ในแคมป์ด้วย

★ วิ่งเล่นใน Wild Area: Wild Area ก็คือทุ่งกว้างสำหรับตามล่าหาโปเกม่อนนั่นแหละ แต่นอกจากไล่ล่าโปเกม่อนแล้ว แอเรียนี้ยังมีพวกไอเท็มเล็กน้อยให้เก็บเต็มไปหมด ถ้าขยันหน่อยก็วิ่งเขย่าต้นไม้เก็บผลไม้ไปทำอาหารวนไป ต้นไม้มีเป็นสิบๆ ต้น รีเซ็ตผลไม้วันละครั้ง เขย่ากันสนุกเลย

ถ้าเล่นแบบออนไลน์ เราจะเจอเทรนเนอร์คนอื่นๆ ซิ่งจักรยานกันว่อนแอเรีย หรือถ้าใครตั้งแคมป์อยู่ก็จะมีเต็นท์โผล่มาให้เราไปกดเข้าร่วมได้ นี่ขนาดเรามาเล่นตอนเกมมันออกมาปีกว่าแล้วบรรยากาศโหมดออนไลน์ก็ยังสุดจะครึกครื้น

ชอบตรงที่เวลาเข้าไปทัก อีกฝ่ายจะตอบมาด้วยคำทักทายของภาษานั้นๆ แบบถ้าเป็นคนที่เลือกเล่นภาษาฝรั่งเศส เค้าก็จะทักทายเราว่าบองชูร์ น่ารักดี

ที่เรามัวโอ้เอ้อยู่นานไม่ยอมเล่นเนื้อเรื่องให้จบซะทีก็เพราะมัวแต่วิ่งเล่นแถวๆ Wild Area เนี่ย ขนาดตอนแรกเราเล่นแบบออฟไลน์นะ เพิ่งมาออนไลน์หลังเคลียร์เนื้อเรื่อง แล้วก็พบว่าพอเล่นออนไลน์แล้ว Wild Area มีโปเกม่อนแปลกๆ ให้จับเยอะกว่ามากกกก โดยเฉพาะพวกโปเกม่อนตามเสา (aka Max Raid Battle) ตอนเล่นออฟไลน์เจออยู่ไม่กี่แบบ พอออนไลน์เท่านั้นแหละ อื้อหืออ ตัวนั้นก็น่าจับ ตัวนี้ก็น่าจับ น้อนๆ น่าจับเต็มไปหมดเลยยย (≧∇≦) คราวนี้ก็คือชีวิตเวียนว่ายตายเกิดอยู่แต่ใน Wild Area ไม่ต้องไปไหนกันละ

★ แต่งหน้าแต่งตัว: อีกหนึ่งกิจกรรมที่สนุกเกินคาด ผู้เล่นสามารถเปลี่ยนเสื้อผ้าหน้าผมตัวละครได้ (แม้จะไม่ค่อยหลากหลายเท่าไหร่ รู้สึกทรงผมน้อยไปหน่อย ขนาดซื้อ DLC ได้ทรงผมเพิ่มมาแล้วก็ยังรู้สึกว่าน้อยอยู่ ฮือ) เรานี่จับตัวละครเปลี่ยนชุดมันทุกวัน

ตอนแรกๆ ชอบที่ร้านเสื้อผ้าแต่ละเมืองมีของไม่เหมือนกัน เวลาไปสำรวจร้านเสื้อผ้าเมืองใหม่ๆ มันตื่นเต้นดี 5555555 แต่พอเล่นไปเรื่อยๆ จะเริ่มรำคาญเพราะจำไม่ได้ว่าเสื้อผ้าชุดไหนมันขายอยู่ที่เมืองไหนนะ ช่วยเอาทุกชุดมารวมไว้ในร้านเดียวกันทีเถอะได้โปรด

★ ทำการ์ด: เกมนี้จะมีระบบลีกการ์ดให้เราทำการ์ดของตัวเอง+สะสมการ์ดของคนอื่น ถ้าเล่นตามเนื้อเรื่องไปเรื่อยๆ จะได้การ์ดของตัวละครอื่นๆ มาสะสมในอัลบั้ม หลังการ์ดก็จะมีเกร็ดเล็กน้อยเกี่ยวกับตัวละครนั้นให้อ่าน หรือถ้าเล่นออนไลน์ก็สามารถแลกการ์ดกับเทรนเนอร์คนอื่นได้ด้วย

★ ส่งโปเกม่อนไปรับจ๊อบ: อันนี้ไม่มีอะไรมาก แค่มีจ๊อบรายวันให้เราส่งน้อนๆ ไปทำงานเก็บค่าประสบการณ์เฉยๆ มีประโยชน์ในแง่สะสมค่าประสบการณ์ โดยเฉพาะพวกโปเกม่อนที่ปกติไม่ค่อยได้เอาออกมาสู้ ส่งไปรับจ๊อบแป๊บๆ เลเวลก็พุ่งพรวดๆๆ ละ

★ เก๊กท่าเลียนแบบดันเด้ซังตามสถานที่ต่างๆ: กิจกรรมนี้ค่อนข้างเฉพาะทาง คิดว่าผู้เล่นคนอื่นๆ อาจจะไม่ทำ… ไม่รู้ทำไมทีมงานถึงใส่อะไรแบบนี้มา แต่เราชอบมาก เก๊กท่านี้ถ่ายรูปมันทุกที่ สนุก!!!

หลักๆ กิจกรรมมันก็ประมาณนี้ พอเล่นไปสักพักกิจกรรมที่ทำมันก็จะเริ่มซ้ำๆ เป็นกิจวัตรประจำวันแหละ แต่ถ้าชอบฟาร์มเลเวลฟาร์มของก็เล่นได้เพลินๆ ไม่เบื่อง่ายๆ นะ

ยิมแบทเทิล

ภาคนี้มียิมทั้งหมดแปดยิม ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าแปดยิมนี่คือเยอะหรือน้อย แต่อยากได้เยอะกว่านี้จัง ชอบการต่อสู้ในยิมอันสุดอลังการ อยากให้มีสักยี่สิบยิม

ก่อนเข้าไปแข่งในยิมแบทเทิล แต่ละยิมจะมีมิชชั่นให้เคลียร์แตกต่างกันไป มีตั้งแต่ให้วิ่งไล่ต้อนแกะยันเล่นเกมตอบคำถาม แต่บางยิมก็ให้สู้กับเทรนเนอร์ลูกกระจ๊อกในยิมเฉยๆ (เสียดายของยิมมังกรมิชชั่นธรรมดามาก ยิมตั้งใหญ่โตโอ่อ่า หัวหน้ายิมก็สุดเฟี้ยวฟ้าว อุตส่าห์คาดหวัง)

ยิมแบทเทิลจะมาในรูปแบบสเตเดียม ใส่ชุดนักกีฬาเข้าไปสู้กันในสนาม มีผู้ชมนั่งเชียร์กันแน่นขนัด (เชียร์กันกระหึ่มจนสงสัยว่าเสียงดังรบกวนรอบข้างกันขนาดนี้ พวกชาวเมืองไม่สาปแช่งกันบ้างเหรอ) บรรยากาศการต่อสู้ในยิมมันช่างว้าววววว และเราชอบเพลงหัวหน้ายิมมากๆๆๆๆๆ เวลาอินโทรขึ้นมาพร้อมกับฉากหัวหน้ายิมท้าสู้คือเป็นอะไรที่ อ๊ากกกกก ตื่นเต้น!!!! ฮึกเหิม!!!!! เลือดเทรนเนอร์ในกายพลุ่งพล่าน!!!!! จิตวิญญาณนักสู้ที่หลับใหลพลันลืมตาตื่น!!!!!! ปิกาจู ฉันเลือกนาย!!!!!!!!!!!!

ภาคซอร์ดกับชีลด์จะมีสองยิมที่ไม่เหมือนกัน ชอบน้องออนเนี่ยนยิมโปเกม่อนผีในภาคชีลด์ น้องถอดหน้ากากแล้วน่ารักกกกกกกกกก (≧ω≦) แต่มาคุวะของภาคซอร์ดก็ตล๊กกตลก เป็นคนท่ามาก มีความตีลังกาโชว์ เอ็นดูความลูกชายต่อต้านแม่ด้วย 555555555 และไซโตจังของภาคนี้ก็สุดน่าร้ากกกกกก

พอเคลียร์เกมแล้วเราสามารถไปสู้กับยิมลีดเดอร์ซ้ำได้ด้วยการเล่นแชมเปี้ยนคัพซ้ำไปเรื่อยๆ จะเรียกหัวหน้ายิมที่ต้องการมาสู้ด้วยหรือให้เกมมันสุ่มให้ก็ได้ แต่เวลาสู้ซ้ำในแชมเปี้ยนคัพมันก็อารมณ์ไม่เหมือนตอนสู้กันในยิมอะะะะ ยิมแบทเทิลเร้าใจกว่าเยอะมากๆๆๆ

ตัวละคร

จริงๆ นี่คือหัวข้อที่อยากหวีด ข้างบนนั่นรีวิวพอเป็นพิธีเฉยๆ

สาเหตุนึงที่ทำให้ตัดสินใจซื้อเกมนี้มาเล่นก็เพราะตัวละครนี่แหละ เกมนี้ตอนออกมาใหม่ๆ เคยเห็นแฟนอาร์ทเยอะถล่มทลาย (ถล่มทลายแบบ literally พอมาตามหลังชาวบ้านชาวช่องแล้วขุดแฟนอาร์ทเท่าไหร่ๆ ก็ไม่เคยหมดสิ้น ด้อมใหญ่ระดับเวิลด์คลาสนี่มันช่างอุดมสมบูรณ์แท้) ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษ จำได้แต่หัวหน้ายิมมังกรที่ชื่อคิบานะ เพราะคนแซวกันว่าเป็นแฝดพี่คล้อดใน Fire Emblem: Three Houses และเป็นตัวละครที่คนชื่นชอบกันเยอะมากกกกก สาวๆ หนุ่มๆ ลูกเล็กเด็กแดง พี่ป้าน้าอาล้วนกรี๊ดอีตาคิบาน้งคิบานะอะไรนั่น แต่เราเห็นแล้วก็ไม่อิน ไม่ได้สนใจถึงขั้นอยากซื้อเกมมาเล่น จนกระทั่งไปดูคนอื่นเล่นและได้รู้จักกับดันเด้ซังเท่านั้นแหละ โอเค เอาเงินไป

ดันเด้คือตัวละครแชมเปี้ยนของภาคนี้ เป็นเป้าหมายสูงสุดที่เราต้องไปโค่นให้ได้ถึงจะจบเนื้อเรื่อง และเป็นตัวละครที่เจอกันตอนแรกๆ จะรู้สึกว่า อะไรของพี่เค้าเนี่ย??????? ชอบโผล่มาโพสท่าประหลาดๆ และมีคำพูดติดปากว่า แชมเปี้ยนไทม์!! คำก็แชมเปี้ยน สองคำก็แชมเปี้ยน ก็คือเป็นคนตลกอย่างไม่น่าเชื่อ

แต่พอรู้จักกันไปสักพักจะพบว่าพี่เค้าน่ารักมากกกกกกกกกกกกกกกก♥ ดันเด้ซังมีแง่มุมน่ารักๆ เต็มไปหมด เป็นพี่ชายใจดีที่มีความอ๊องๆ ที่จริงแอร์ไทม์ดันเด้ซังก็ไม่ได้เยอะขนาดนั้น ชอบโผล่มาแว้บๆ แล้วก็หายไป แต่เพราะชอบโผล่มาแว้บๆ นี่แหละ เวลาเห็นดันเด้ซังโผล่มาทีไรจะหวีดหนักมาก ฮือออออออ แชมเปี้ยนนนนนนนนนนนนน

↑ รอยยิ้มของคุณพี่ช่างฉดใฉ✨✨✨

ชอบที่แฟนเกมวิเคราะห์กันว่าดันเด้คือตัวเอกที่แท้จริงของภาคนี้ แบบว่าสาเหตุที่ภาคนี้ไม่มีองค์กรชั่วร้ายแบบภาคอื่นๆ อาจเป็นเพราะดันเด้กำจัดไปหมดแล้ว หรืออย่างนิสัยหลงทิศของดันเด้ก็เหมือนตัวเอกภาคอื่นๆ ไรงี้ ตอนที่ดันเด้ซังแพ้แล้วดึงหมวกลงมาปิดหน้าก็มีคนวิเคราะห์ว่าอาจสื่อถึงข้อความว่า “目の前が真っ暗になった (ภาพตรงหน้ามืดสนิท)” ในภาคก่อนๆ ที่ขึ้นมาบนจอเวลาตัวเอกสู้แพ้ก็ได้ เป็นทฤษฎีที่อ่านแล้วรู้สึกว่า อาาา พี่เค้าพระเอกจังเลย

แคปรูปดันเด้ซังมาเยอะมาก ขอแปะหน่อย (*´∀`*)

ดันเด้ซังมีชื่อเวอร์ชั่นภาษาอังกฤษว่า Leon ตอนแรกก็งงๆ ว่าทำไมชื่อไปคนละทางขนาดนี้ พอรู้ว่าชื่อนี้มาจากดอก Dandelion เท่านั้นแหละ งุ้ยยยยยยยยย ชื่อลีออนก็น่ารักดีคร่ะะะะ (≧ω≦)

และอีกคนที่เล่นๆ ไปแล้วชอบมากกกกกก็คือ…… คิบานะซัง อือ ใช่ค่ะ คิบานะซังที่ทุกคนชื่นชอบ ขอชื่นชอบด้วยคน ตอนนี้อินแล้วในที่สุด ขอโทษที่เคยเฉยๆ ปัจจุบันเลื่อนขั้นจาก “อีตาคิบานะอะไรนั่น” ขึ้นมาเป็น “คิบานะซังสุดหล่อ♥” แล้ว

คิบานะเป็นตัวละครที่นิสัยไม่ค่อยเหมือนอิมเมจที่คิดไว้เท่าไหร่ คือพอจะรู้มาว่าเป็นคนชอบเซลฟี่และเรียกตัวเองว่าโอเระซามะ เลยคิดว่านิสัยคงน่าเตะหน่อยๆ แต่พอมารู้จักกันจริงๆ กลับพบว่าเป็นพี่ชายใจดีอีกเหมือนกัน (ได้ข้อสรุปแล้วว่าโปเกม่อนเป็นเกมที่เต็มไปด้วยพี่ชายและพี่สาวใจดี)

ความโมเอะของคิบานะซังคือเลขหลังชุดยูนิฟอร์มสมัยเป็นนักกีฬา (ซึ่งตัวนักกีฬาเป็นคนกำหนดเอง) คือ 241=つよい=แข็งแกร่ง โอ๊ยตายแล้ว เอ็นดูพี่เค้านะคะ (≧ω≦)

โมเมนต์ที่โดนคิบานะซังตีหัวหนักสุดคือตอนสู้กันทั้งในยิมแบทเทิลและทัวร์นาเมนต์ เป็นลมไปหลายตลบ พี่เค้าเท่จังงงงง สูดยาดมยาอมยาหม่องแทบไม่ทัน ฟื้ดดดด วินาทีที่แววตาเปลี่ยนคือเท่จนกรี๊ดดดดดสเตเดียมสั่นสะเทือนเลือนลั่น อยากไปเกิดใหม่เป็นมังกรให้พี่เค้าจิกหัวใช้ หนูจะไม่ยอมให้ใครผ่านยิมมังกรไปได้แม้แต่คนเดียวเลยค่ะพี่!!!

โคตตตตรรรรรรรชอบรอยยิ้มรว้ายๆ ของคิบานะซังโหมดยิมแบทเทิล มีความ badass ฝุดๆ!!! เพิ่งมารู้แจ้งเห็นจริงในยิมแบทเทิลนี่แหละว่าทำไมใครๆ ก็ชอบคิบานะซัง พี่เค้าพลังทำลายล้างสูงมากจริง

อีกคนที่ชอบมาก!!!! เนสึซัง!!!!!!! เป็นชาวร็อคที่ถ้าเห็นหน้าครั้งแรกแล้วไม่มีใครบอกว่ามาจากเรื่องไหนก็คงไม่นึกถึงโปเกม่อน

เนสึซังก็… เป็นพี่ชายใจดีอีกนั่นแหละ (บอกแล้วว่าเกมนี้มีแต่พี่ๆ ใจดี♥) เนสึซังนี่แอร์ไทม์เยอะหน่อย ยิมแบทเทิลแปลกกว่าใครเพื่อน สตอรี่หลังจบเกมก็บทบาทโดดเด่น และเป็นคนตลกมากๆๆ อีกเหมือนกัน ตลกกว่าดันเด้อีก ขำเนสึซังไปเยอะมาก

จุดนึงของเนสึซังที่ชอบมากกกกคือภายนอกดูเป็นชาวร็อคสุดๆ แต่พูดจาด้วยรูป です・ます คือเป็นชาวร็อคที่สุภ๊าพสุภาพ น่ารักกกกกกก

รูปเนสึซังก็เยอะอีกเหมือนกัน เดี๋ยวนี้ติดนิสัยเล่นเกมอะไรก็แคปรูปรัวๆ เกมนี้แคปมาเกือบสามพันรูปแล้ว

และอีกคนที่ชอบมาก (เราจะมี “อีกคนที่ชอบมาก” อีกสักกี่คนนะ…) ก็คือบีทคุง!!!!!!! บีทคุงออกแนวคู่แข่งของตัวเอก เล็งตำแหน่งแชมเปี้ยนไว้เหมือนกัน ตอนแรกๆ น้องจะชอบโผล่มายียวนกวนประสาท หาเรื่องท้าสู้เราบ่อยๆ

บีทคุงเป็นเด็กปากเก่งที่ชอบอวดสรรพคุณตัวเองว่าเก่งอย่างโน้นอย่างนี้ พอสู้แพ้ก็ทำท่าฟึดฟัดแก้ตัวว่าจงใจแกล้งแพ้เพราะเห็นเธอมีความพยายามต่างหาก อะไรแบบนี้ เป็นตัวละครประเภทเด็กผีซึนเดเระที่เราแพ้ทางสุดๆ น่ารักจนอยากเทโปเกบอลทั้งกระเป๋าออกมาโยนใส่ ไปด้วยกันนะลูกนะ (*´ω`*)

ชอบบีทคุงช่วงแรกๆ มากมากมากมากมาก ความน่าเตะทั้งหมดทั้งมวลรวมอยู่ในตัวเด็กคนนี้ น้องโผล่มาทีไรหมั่นไส้ปนขำก๊ากทุกที (เกมนี้มีแต่คนตลกๆ 5555555) แต่พอเล่นๆ ไปจะพบว่าบีทคุงนั้นมีสตอรี่ของตัวเองที่น่าสนใจไม่น้อย ชอบเรื่องราวการเติบโตของบีทคุงมากเลย ดูจากความเด็กผีช่วงแรกๆ แล้ว ไม่คิดว่าน้องจะมีสตอรี่ชวนประทับใจได้ขนาดนั้น ตอนท้ายๆ ที่สู้กับน้องบีทคือเกือบร้องไห้ อินมาก ซึ้งมาก

ส่วนแมตช์ที่เล่นแล้วซึ้งมากจนร้องไห้จริงจังคือแมตช์น้องฮอป น้องฮอปก็เป็นตัวละครที่เราชอบมาก แต่ชอบคนละแบบกับหลายๆ คนข้างต้น

น้องฮอปเป็นตัวละครโพสิชั่นคู่แข่งของตัวเอกแบบจริงจัง เป็นคู่แข่งเบอร์หนึ่ง บ้านอยู่ติดกัน โตมาด้วยกัน เริ่มต้นเป็นเทรนเนอร์ด้วยกัน ได้โปเกม่อนตัวแรกมาจากดันเด้ซังเหมือนกัน เป็นคู่ต่อสู้คนแรกของกันและกัน ตั้งต้นจากจุดเดียวกัน แล้วก็ค่อยๆ ตามล่าความฝันไปด้วยกัน คือน้องฮอปเป็นตัวละครที่อยู่ในตำแหน่งพิเศษมากๆๆ สำหรับตัวเอก เล่นๆ ไปยังไงก็ต้องชอบอะ 5555555555 แค่ไม่ได้ชอบแบบ กรี๊ดดดด น้องฮอปปปปปปปปปปป แต่ชอบแบบ ฮือออออออ น้องงงงงงฮอปปปปปปปปปปป ฮือออออออออออออออออออ T_____T (เป็นคำอธิบายความชื่นชอบที่ไม่ได้ช่วยให้เข้าใจอะไรมากขึ้น)

ชอบที่สตอรี่หลังจบเกมมันเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับน้องฮอป เพราะถ้าจบแค่ตรงที่ได้ตำแหน่งแชมป์อาจจะรู้สึกคาใจกับน้องฮอปนิดนึง พอมีอาฟเตอร์สตอรี่ต่ออีกนิดแบบเคลียร์ๆ แล้วค่อยจบแบบสบายใจกับน้องฮอปหน่อย ไม่งั้นภาพแผ่นหลังเศร้าๆ ของน้องฮอปอาจจะยังติดค้างอยู่ในใจไปอีกนาน

คู่แข่งตัวเอกอีกคนอย่างมารีจังก็น่ารักกกกกกกกกกกก เป็นเด็กที่ตอนแรกๆ นึกว่าจะซึนเดเระคนละแบบกับบีทคุง แต่จริงๆ เป็นเด็กตรงไปตรงมาเกินคาดนะ แค่แสดงสีหน้าไม่ค่อยเก่ง โปเกม่อนคู่หูของมารีจังก็น่าย้ากกกกกกกก น้องมอร์เปโกะะะะะะะะะะ

เอาจริงเราชอบตัวละครเกมนี้แทบทุกตัวเลย 5555555555 พวกตัวหลักๆ คนที่รู้สึกเฉยๆ น่าจะมีแค่ประธานโรส ขนาดคุณโอลีฟที่เป็นเลขาเรายังชอบเลย ยิ่งพวกหัวหน้ายิมคือรักมากมาก เท่มากทุกคน

↑ มีความไบแอสคาบุซัง 555555555555555 ก็คาบุซังเขาน่าร้ากกกกกกกก (*´∀`*)

Expansion Pass

หรือ DLC นั่นเอง ภาคนี้ถ้าซื้อ DLC เราจะได้แมปใหญ่ๆ เพิ่มมาสองแมปคือ 鎧の孤島 (The Isle of Armor) กับ 冠の雪原 (The Crown Tundra) ตอนนี้เพิ่งเล่นเกาะแรกไปนิดนึง ยังไม่ทันเข้าเนื้อเรื่องอะไรมากมาย แต่ไปวิ่งสำรวจเกาะมาคร่าวๆ ก็ดูกว้างใหญ่ไพศาลดี มันคือการซื้อ Wild Area เพิ่มมานั่นแหละ ถ้าชอบวิ่งเล่นใน Wild Area การซื้อ DLC ก็เป็นอะไรที่คุ้มค่าคุ้มราคา เห็นว่ามีโปเกม่อนในตำนานให้จับเพิ่มด้วย

ความเศร้าคือตอนที่ยังเล่นเนื้อเรื่องยังไม่จบ เวลาในเกมมันจะตรงตามเนื้อเรื่อง คือส่วนใหญ่ก็เป็นกลางวันแหละ แต่พอเล่นจบปุ๊บ เวลาในเกมมันจะเปลี่ยนตามเวลาของเครื่องนินเทนโด้สวิตช์ที่เราตั้งไว้ แล้วเราเล่นเกมตอนกลางคืนตลอด ก็เลยกลายเป็นเข้าเกมไปเจอแต่ความมืดมิด ไม่ได้พบเจอแสงอาทิตย์อีกเลย ต่อให้เล่นเนื้อเรื่องของ DLC มันก็ไม่เปลี่ยนเป็นกลางวันให้เราแล้ว (´･ω･`)

ข้อเสียอันใหญ่หลวง

แม้โปเกม่อนภาคนี้จะขึ้นชื่อเรื่องระบบออนไลน์โหลยโท่ย แต่นั่นไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา ปัญหาอันสาหัสสากรรจ์ที่แท้จริงคือ ทำ・ไม・ไม่・มี・เสียง・พากย์!!!!!!!!!

เกมนี้ตัวละครไม่มีเสียงพากย์เลย ไม่มีเลยยยยย ทุกคนล้วนเงียบเป็นเป่าสาก เวลาเล่นต้องอ่านข้อความบนจอเอาอย่างเดียว เล่นไปสักพักก็ชินแหละ แต่มันน่าเสียดายอะะะะ ถ้ามีเสียงพากย์เกมมันจะมีชีวิตชีวาขึ้นกว่านี้อีกเยอะมากกกก อย่างน้อยขอเสียงพากย์แค่คัตซีนก็ยังดี T_T

ยิ่งไปเช็กชื่อคนพากย์เวอร์ชั่นอนิเมะมาแล้วยิ่งเสียดายไปกันใหญ่ อนิเมะที่เนื้อหาเกี่ยวกับภาคกาลาร์มีทั้งโปเกม่อนภาคหลักที่เรียกกันว่าอนิโปเก กับอนิเมะพิเศษตอนสั้นๆ ที่ใช้ชื่อว่า 薄明の翼 (Twilight Wings) สองภาคนี้นักพากย์คนละเซ็ตกัน แต่จะเซ็ตไหนก็ดี๊ดี เสียดายยยยย

ตอนเล่นเกมแรกๆ เราไม่รู้ว่าใครพากย์เป็นใครก็เลยจินตนาการเสียงเอาตามใจชอบ ซึ่งเสียงดันเด้ที่จินตนาการไว้คือ CV.โคยาสุ ทาเคฮิโตะ ลุงมากจ้า (แต่โคยาสุซังดูเหมาะกับบทนี้ออก!! นึกเป็นโทนเสียงพี่ฮารุโตะในสตามิวแล้วเข้าปากดันเด้ซังมากเลยนะ!!) และพอไปเช็กชื่อคนพากย์ก็พบว่าคนพากย์ดันเด้ในอนิโปเกคือโอโนะดี ส่วนในฮาคุเมโนะสึบาสะคือซากุไรซัง เป็นสองคนที่ไม่ได้คาดคิดไว้ตอนที่เลือกเสียงให้ดันเด้ซังในหัว….. แต่แอบไปฟังมานิดๆ หน่อยๆ แล้วก็เหมาะดี ยิ่งพูดยิ่งเสียดาย แงงงงง

ส่วนคนที่เดาคนพากย์ถูกแบบมหัศจรรย์คือเนสึซัง ความชาวร็อคผู้น่ารักแบบนี้นึกถึงทานิยามะ คิโชคนแรก แล้วก็พบว่าคิโชซังพากย์จริงๆ กรี๊ด♥

ทั้งนี้ ภาคฮาคุเมโนะสึบาสะมีให้ดูฟรีในยูทูบแบบไม่ล็อกโซนด้วย แหม มันเริ่ด!!

แบบพากย์ไทยก็มี นี่มันอะไรกัน ทำไมเข้าถึงง่ายและเป็นมิตรกับชาวต่างชาติ คอนเทนต์ยอดฮิตระดับโลกนี่มันบริการดีจัง

แต่เดี๋ยวก่อน! ถึงตัวละครจะไม่มีเสียงพากย์ แต่มีโปเกม่อนสามตัวที่มีเสียงพากย์คือปิกาจู อีวุย และเนียซ ไม่รู้ทำไมถึงมีแค่สามตัวนี้ที่มีสิทธิพิเศษ อาจเพราะเป็นโปเกม่อนชื่อดังที่เป็นหน้าเป็นตาของเกมหรืออย่างไรก็ไม่อาจทราบ แต่มันน่ารักมาก ยอม เวลาปิกาจูโผล่มาร้องปิก๊าๆๆๆๆ แทบกระโดดทะลุจอเข้าไปฟัด หนุบหนับๆๆๆๆๆ

สรุป: โปเกม่อนน่ารัก ตัวละครน่ารัก ทั้งเกมเต็มไปด้วยความน่ารัก มีแฟนอาร์ทให้ขุดชั่วกัลปาวสาน ตอนก่อนเล่นก็กลัวนิดนึงว่าอาจจะไม่อินรึเปล่า ไม่เคยเก็ทเลยว่าโปเกม่อนมันน่ารักยังไง แต่พอเล่นแล้วเหมือนโดนล้างสมอง ทุกตัวล้วนน่ารัก ได้โปเกม่อนตัวใหม่มาทีไรต้องรีบพาไปกางเต็นท์ชื่นชมความคิวท์ของน้อนๆ (เสียดายน่าจะมีระบบเชิญตัวละครมาเล่นด้วยกันในเต็นท์ ถ้ามีระบบนี้จะเป็นเกมที่เทพเทพเทพ อยากเรียกเหล่าหัวหน้ายิมมาวิ่งเล่นกับน้อนๆ อ้ะ)