การอ่านวรรณคดีจุดมุ่งหมายในการอ่านวรรณคดี การอ่านวรรณคดีคือการพยายามทำความเข้าใจบทประพันธ์ให้ทะลุปรุโปร่ง และพยายามใช้จินตภาพสร้างสภาพอารมณ์ของกวีขึ้นในจิตใจของเราเพื่อจะได้เข้าถึงสารที่กวีต้องการสื่อการประพันธ์วรรณคดีเป็นการสื่อสารอย่างหนึ่ง กวีสามารถระบายความรู้สึกของตนโดยใช้ภาษาเป็นสื่อ กล่อมเกลาโน้มน้าวผู้อ่านให้มีความคิดและอารมณ์คล้อยตามกวีผู้อ่านจะรับสารของกวีได้ก็โดยเอาใจกวีมาใส่ใจตน เพื่อให้มีคลื่นในการสื่อสารตรงกัน ดังนั้นถ้าเราอ่านหนังสือของกวีคนใด เราต้องอ่านด้วยจิตใจที่สอดประสานกับกาลสมัยที่แต่งหนังสือนั้น ต้องอ่านด้วยสติปัญญาหรือใช้วิจารณญาณ คืออ่านแล้วนำไปคิดต่อ กลั่นกรองแล้วสกัดเอาคุณค่าที่แท้จริงออกมา ทั้งคุณค่าทางด้านอารมณ์ และคุณค่าทางความคิด วรรณกรรมและวรรณคดีคืออะไร
การอ่านวรรณคดีมีคุณค่าอย่างไร ๑. คุณค่าทางด้านอารมณ์สร้างความบันเทิงใจ สร้างความจรรโลงใจ ความบันเทิงใจ คือ ความอิ่มใจอิ่มอารมณ์เมื่อได้เสพงานศิลป์ ๒.คุณค่าการอ่านวรรณคดีไทยมีทั้งด้านอารมณ์และคุณธรรม การวิจักษ์และการวิจารณ์วรรณคดี การวิจักษ์วรรณคดี คือการเกิดความเข้าใจแจ่มแจ้งจนตระหนักในคุณค่าของวรรณคดีว่าเป็นงานศิลปะที่ถึงพร้อมเพียงใด มีข้อดีเด่นอย่างไร มีข้อด้อยอย่างไร มีข้อคิดที่สัมพันธ์กับชีวิตจริงเพียงใด การตระหนักนำไปสู่ ความซาบซึ้งในคุณค่าทำให้เกิดความหวงแหนอยากจะรักษาไว้เป็นสมบัติชาติต่อไป
แนวพิจารณารูปแบบของวรรณคดี ๑.ร้อยแก้ว แนวพิจารณาตามเนื้อหา ๑.บันเทิงคดี แนวทางพิจารณาเนื้อหาและกลวิธีในวรรณคดี ๑. เนื้อเรื่อง การพิจารณาวรรณคดีประเภทร้อยกรอง ๑. รูปแบบกับเนื้อเรื่องเหมาะสมกันหรือไม่ อ้างอิง : https://www.dek-d.com (วันที่ ๙ ธันวาคม ๒๕๖๑) ผู้จัดทำ : นางสาว ธลิตา แก้วอักษร ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕/๒ เลขที่ ๒๐ |