หลายวันมานี้ ผมไม่ค่อยได้ออกไหนเลย สนามก็ไม่ได้ไปตรวจ ผมเครียดเรื่องของเอเรียมากๆเลย แต่ถ้าเด็กในท้องเป็นลูกของผมขึ้นมา ผมคง เสียใจมากๆแต่ก็ต้องรับผิดชอบเธอ และตอนนนี้ ผมยังไม่พร้อมที่จะบอกเธอ ผมควรทำไงดี แต่ผมก็ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไม่ได้ ผมจะเป็นแบบนี้ไม่ได้ ผมต้องรู้ความจริงให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ถึงผมจะมั่วแต่ผมก็บอกกันทุกครั้งนะครับ
“มีนา ไปหาไรกินมั้ย น่อนหิวววววว”เธอทำหน้างงอยู่สักพัก ก็เดนตามผมา ผมพาเธอมาทานข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง อากาศดี้ดี
“น่อน มีนา จะอ้วกอะ”เธอวิ่งเข้าห้องน้ำไป
“อ้วก อ้วก อ้วก”
“เป็นไรมากหรือเปล่า ไม่สบายหรอ ไปหาหมอมั้ย”ผมถามเธอออกไป
“ไม่เป็นไร มีนาไหว”
“น่อนว่ากลับดีกว่าเดี่ยว เป็นไปมากกว่านี้”ผมพสีมนากลับมาที่คอนโดก่อนที่มีนาจะหลับไป
ผมออกมาคุยโทรสับกับไอคิวที่ระเบียง
“เรื่องที่กูให้ดูถึงไหนและว่ะ”
“ใจเย็นครับเพื่อน คือ เราต้องไปตามตัวเอเรียมาและเอาเด็กมาตรวจ เวลามี ดีเอ็นเอตรงกับมึงหรือเปล่า มึงจะได้รู้ว่า เด็กนั้นลูกมึงหรือเปล่า” มันบอกผม ผมว่าจะทำแบบนั้นนั้นแหละ ผมต้องรีบจัดการเรื่องนี้และไม่งั้นผมแย่แน่
“แล้วถ้าเด็กนั้นเป็นลูกกูล่ะว่ะ”
“น่อนก็รับผิดชอบสิ”เสียงใครว่ะคุ้นๆ
“มีนา”
“อือ มีนาเอง น่อนมีไรจะบอกมีนามั้ย”เธอถามผม ทำไงดีเนี้ย เอาว่ะ มาถึงขั้นนี้และ
“คือ......... น่อนทำผู้หญิงท้อง แต่ไม่รู้ว่าเด็กนั้นเป็นลูกของน่อนหรือเปล่า น่อนจะทำยังไงดีมีนา มีนาไม่โกรธน่อนใช่มั้ย”ผมบอกเธอไป เธอเงียบไม่ตอบอะไร แต่ไม่เดินหนี หรือด่าอะไร เธอมองผม ด้วยสายตาที่จริงจังมาก
“มั่นใจหรือเปล่าว่าเด็กคนนั้น ไม่ใช่ลูกน่อน”ผมควรตอบว่าไงครับ
“ไม่รู้ เหมือนกัน มีนาไม่โกรธน่อนใช่มั้ย”
“ไม่ แค่น่อนยอมบอกความจริงก็ดีมากแล้ว เราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ”มีนาบอก เฮ้อ โล่งอก ไปที
“แต่ถ้าเด็กคนนั้นเป็นลูกน่อนหล่ะ น่อนจะทำยังไง”เธอถามผม ผมไม่รู้ครับบ
“น่อนยังไม่รู้”
“รู้แล้วใช่มั้ยว่า ถ้าเด็กคนนั้นเป็นลูกน่อนมันจะเกิดไรขึ้น”เธอถามผม รู้แล้วครับว่าต้องรับผิดชอบเธอและลูก
“น่อนไม่ได้รักเธอนะ น่อนรักมีนา รักมีนาคนเดียว”ผมบอกเธอไป เธอมองผมก่อนจะนั่งลงข่างๆผม
“มีนาก็รักน่อน มีนาไม่ทิ้งให้น่อนต้องเดินผ่านเรื่องราวร้ายๆคนเดียวหรอกนะ”เธอบอกผม
“น่อนรักมีนานะ รัก รัก รัก รัก”
ผมไม่รู้ว่าวันข้าวหน้าจะเป็นหยังไง แต่ผู้หญิงที่ผมรักและอยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตคือมีนาเท่านั้นไม่รู้เลยว่าถ้าวันหนึ่ง ผมต้องเสียเธอไปผมคงอยู่ไม่ได้ เธอคือคนที่ทำให้ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้มองเธอ รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ ที่ผมรักและต้องการมัน ไม่ว่าอนาคตจะเป็นยังไง เราจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป
Meena talk
หลังจากที่ฉันรู้ว่าน่อนคือพ่อของเด็กคนนั้น ลูกของน้องสาวเคลวิน มิน่าล่ะ เวลาที่สองคนนั้นเจอกันต้องมองกันด้วยสายตาอาฆาตรแค้น
วันนี้ ฉันมาเรียนส่วนซีน่อนนอนอยู่ที่คอนโด ไม่ได้มาด้วย เค้าบอกว่ามึนๆแถมช่วงนี้เค้าก็ไม่ได้เรียนด้วยไง เลยหยุดได้ ฉันต้องณร้ให้ได้ว่าเด็กคนนั้น เป็นลูกของซีน่อนหรือเปล่า ถ้าใช่ ฉันคงต้องปล่อยเค้าไป ฉันไม่อยากเป็นต้นเหตุที่ทำให้เด็กตาดำๆคนหนึ่งไม่มีพ่อ แต่ถ้าไม่ เราก็ต้องดูกันไปเรื่อยๆ
“ว่าบ้าง สบายดีป่าววว พวกแก”ยัยอันนาถาม ทุกคนยิ้มก่อนมองโทรสัยต่อ
“โอ้ยสังคม ก้มหน้า เบื่อโว้ยยยยยยยยยย”
“บ่นอะไร ว่างหรอ”ฟิลบอก 555เป็นไง เจอท่านฟิลสายโหดไป เจ็บ
“ขอโทษ คร้าบ ป่ะไปเรียนกัน”
เราเรียนจนหมดเรียนในวันนี้ฉันเลยโทรสับหาซีน่อน สักพักก็เห็นรถของเค้ามาจอด วันนี้ รู้สึกมึนๆหัวยังไม่รู้อ้วกก็ปล่อยเหลือเกินสงสัยจะเครียดไปหน่อย
“น่อน”
“ครับ มีนาอยากได้อะไรหรือเปล่า”
“เรื่องนั้นเป็นยังไงบ้าง”เค้าเงียบไม่ได้ตอบอะไรก่นอจะมองหน้าฉัน
เค้ายืนซองอะไรมาให้ฉันก็ไม่รู้ ฉันเปิดดูต้องตกใจทันที มันคือใบผลการตรวจดีเอ็นเอ เด็กคนนั้นไม่ใช้ลูกน่อน เอกสารเป็นเอกสารปลอมเท่านนนั้น
“หมายความว่าไง”เค้ายิ้มทันที
Zenon talk
หลายชั่วโมงก่อนหน้านนี้
เรื่องนี้ ผมดีจากครับพี่เด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกผม เมื่อตอนกลางวัน ผมไปหาเอเรีย เธอเห็นผมเธอก้ตกใจนิดหน่อยก่อนจะเดินมากอดผม
“น่อนมาหาเอเรียแล้วมาหาลุกของเราใช่มั้ยค่ะ”เธอมองหน้าผม
“เปล่า ฉันมาพาเด็กไปตวรจดีเอ็นเอ จะได้รู้สักทีว่าเด็กนี่เป้นลูกใครกันแน่”เธอตกใจไม่น้อยที่เห้นผมพูดแบบนั้น ผมยอากให้เรื่องนี้ มันจบไปสักที ไม่อยากรอช้า ผมลาก เธอและพาเด็กคนนั้นมาด้วย
“เห้ย!!!!มึงทำอะไรหลานกูว่ะ”เสียงไอ้เคลวินตะโกนดังมา ผมหันไปสบตามันก่อจะยิ้มเล็กน้อย
“กูมาพาน้องมึงไปตรวจดีเอ็กเอไง แล้วก็เด็กนนั้นด้วยจะได้รู้กันไปเลยว่าเด็กนั้นเป็นลุกใครกันแน่” ไอ้เคลวินมองหน้าผม
“ไหนบอกว่ามึงไปตรวจแล้วไงว่ะนี่ ผลตรวจ”มันยืนกระดาษมาให้ผม ชื่อนั้นเป็นชื่อผม แต่ลายเซ้น ไม่ใช่
“มึงนี่โง่เหลือเกินไอ้เคล มึงโดนน้องสาวสุดที่รักหลอกแล้วหล่ะ นี่ไม่ใช่ลายเซ็นกู”ผมหันหน้าไปมองเอเรียที่มันก็ไม่ต่างกัน
“เอ่อ คือ ทะทำ ซีน่อนพูดแบบนี้หล่ะ นะนี่ลุกน่อนนะ”ดูท่าแล้วพี่เธอไม่เชื่อด้วซ้ำ
“ไม่ใช่ นี่ไม่ใช่ลูกชั้น”
“พอได้แล้ว เอเรีย แกคิดว่าพี่โง่นักหรอ แกกล้าเอาชีวิตของเด็กตาดำๆมาเล่นแบบนี้หรอ แกรู้มั้ยว่าเค้าจะรู้สึกยังไง”
“พูดแบบนี้ได้ยังไง นี่ลูกของเรานะ เธอเคยคิดบ้างหรือเปล่าว่าเด็กจะรู้สึกยังไง คนที่เธอควรให้ความสำคัญไม่ใช่ฉันแต่เป็นลูกของเธอ”
“แม่ครับ แม่ครับ ไม่ร้องนะครับ โอ๋ๆๆๆ แม่ยังมีคอปเตอร์นะครับ แม่ไม่ร้องนะครับ”เสียงเด็กผู้ชายน่าตาน่ารักพูดขึ้น
“ลูกแม่ ฮือออออออออออออ แม่ขอโทษนะลูกที่ทำให้ลูกต้องเป็นแบบนี้”เธอกอดลูกของเธอ ก่อนที่จะหันมาสบผม
“เอเรียขอโทษพี่วีน่อนด้วยค่ะ ที่ทำให้พี่ต้องเก็บเรื่องนี้ไว้ ตอนนี้ เอเรียรู้แล้วว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตขิงเอเรียไม่ใช่พี่ แต่เป็นลูกของเอเรีย ขอโทษนะค่ะ”เธอพูด
“ไม่เป็นไรพี่เข้าใจ ถ้ามีปันหาอะไรบอกพี่ได้นะ พี่ยินดีช่วย”ผมบอกเธอไป เธอยกมือไหว้ ผมเดินออก แต่………………….
“เดี่ยว”
“ว่า”
“ขอโทษด้วยนะที่ทำให้วุ่นวายผิดที่ฉันเองไม่ตรวจสอบอะไรให้ดี ต้องโทษแกด้วยและขอขอบคุณแกมากที่ทำให้ เอเรียได้รู้ว่าลูกคือคนที่สำคัญที่สุดในชีวิต และต้องขอโทษด้วยที่ว่าหลายๆอย่าง ขอบคุนนะ ไว้เจอกันใหม่เดินทางปลอดภัย”ผมเดินทงกลับมาที่และมุ่งหน้าไปรับมีนาทันที
Meena talk
ฉันกอดเค้าทันที ดีใจอ่ะ
“แล้วเด็กคนนั้นเป็นลุกใครอ่ะ”
“ไม่รู้คร้าบบบ แต่ตอนนี้ดีใจ ไปหาไรกินกัน”เค้าพาฉันมาร้านอาหารหรูร้านหนึ่ง ทำไมเดี่ยวเห็นอะไรก็อยากจะอ้วกไปหมดว่ะ