การคาดคะเนเหตุการณ์ ตัวอย่าง

การแก้ปัญหา

            ปัญหาคือสภาพการณ์ที่ทำให้เกิดความยุ่งยากแก่มนุษย์ บุคคลที่รู้จักแก้ปัญหา ย่อมเป็นผู้ที่ทำประโยชน์ให้แก่ตนเองและให้แก่สังคมได้

            หลักการแก้ปัญหา

๑.      วิเคราะห์ประเภทของปัญหา ตลอดจนสาเหตุและสภาพแวดล้อมของปัญหาเพื่อให้เข้าใจปัญหา   ใช้ระเบียบวิธีคิดเชิงวิเคราะห์

๒.    วางเป้าหมายในการแก้ปัญหาให้แน่ชัด

๓.     คิดหาวิถีทางแก้ปัญหาด้วยวิธีต่างๆ โดยใช้ระเบียบวิธีการคิดเชิงสังเคราะห์

๔.     ประเมินค่าวิถีทางแก้ปัญหาที่ได้มา แล้วเลือกวิถีทางที่ดีที่สุด โดยใช้ระเบียบวิธีคิดเชิงประเมินค่า

เรียงความเกี่ยวกับโลกจินตนาการ

            จินตนาการคือ ความคิดคำนึงที่เกิดขึ้นในใจของเราโดยมีประสบการณ์เป็นพื้นฐาน เช่นเราอาจจินตนาการว่าเราเดินทางไปท่องเที่ยวบนดวงจันทร์ จากการที่นักอวกาศเดินทางไปดวงจันทร์ได้แล้ว

            ผลจากการจินตนาการทำให้เกิดความเจริญก้าวหน้า เกิดสิ่งประดิษฐ์ต่างๆ เกิดศิลปะแขนงต่างๆขึ้นมากมาย

            จินตนาการที่มีคุณค่าจะต้องมีเหตุผล มุ่งไปในทางวัฒนะ และสร้างสรรค์

เรียงความเกี่ยวกับโลกอุดมคติ

            อุดมคติคือ “แนวทางอันสูงสุด” หรือจินตนาการที่ถือว่าเป็นมาตรฐานแห่งความดี ความงาม และ    ความจริง ทางใดทางหนึ่งที่มนุษย์ถือว่าเป็นเป้าหมายแห่งชีวิตของตน มาตรฐานของอุดมคติต้องสูงส่ง นำไปสู่ความสมบูรณ์แบบหรือความเป็นเลิศตามจินตนาการหรือทรรศนะของแต่ละบุคคล กลุ่มบุคคล สังคม หรือแม้แต่ของมนุษยชาติ  ตัวอย่างอุดมคติ “กันดีกว่าแก้”“ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน” “การให้อภัย” ฯลฯ

การเขียนเรียงความเกี่ยวกับเรื่องในโลกอุดมคติจะต้องมีสารสำคัญที่ผู้เขียนสื่อถึงผู้อ่านเสมอ

เช่นเมื่อเขียนเรื่อง “ความซื่อสัตย์”  สารสำคัญอาจเป็น “เราควรรักษาความซื่อสัตย์ไว้ยิ่งกว่าชีวิต”

ตัวอย่างข้อความบางตอนจากเรียงความ

๑.         พวกเราคิดถึงแม่ คิดว่าแม่คงเหงา คงวาดภาพลูกคนโน้นคนนี้ในใจ แม่คงอยู่อย่างมีความหวัง คอยวันที่ลูกจะกลับมาเยี่ยมอย่างพร้อมหน้าพร้อมตากัน ใบหน้าที่เคยยิ้มแย้มของแม่คงเปลี่ยนเป็นหน้าที่เงียบเฉยดูเหมือนสงบ แต่ที่แท้ซ่อนความเศร้าหม่นหมองไว้ แม่คงไม่ค่อยเอาใจใส่เนื้อตัวของแม่เพราะไม่มีลูกๆที่คอยวิ่งโถมเข้ามากอดแล้วจูบแม่ พร้อมกับร้องลั่นว่าเนื้อตัวแม่หอมจัง มือไม้ของแม่คงตกอยู่แค่ข้างกายตลอดเวลาเพราะไม่มีลูกๆวิ่งมาให้แม่กอดและลูบโลม และไม่ต้องยกมือขึ้นจับทัพพี ตะหลิว ทำกับข้าว เพราะไม่มีลูกๆรุมล้อมคอยรับประทานอยู่ แม่คงได้แต่เดินไปเดินมาในบริเวณบ้าน แม่อาจจับเสียมไปคุ้ยๆดิน คอบจับตัวเพลี้ย ตัวแมลงที่อยู่ตามใบไม้ แม่คงทำสวนไปและคิดถึงลูกคนโน้น คนนี้ ถึงแม้แม่จะชอบอ่านหนังสือ แม่ก็คงไม่มีจิตใจอยากอ่านอีก เพราะแม่คงอยากอ่านจดหมายจากลูกๆมากกว่า แต่พอโตๆกันแล้ว ลูกก็ไม่ขยันเขียนจดหมายกันอีก ตก

๓๔

กลางคืนแม่คงสวดมนต์อยู่นานและคงอธิษฐานขอให้ลูกๆเจริญก้าวหน้าในอาชีพการงาน มากกว่าขอให้ลูกๆกลับมาหาแม่ดังที่แม่ปรารถนา

            ขณะนี้ แม่นอนสงบอยู่ตรงหน้าของพวกเรา ผมกับพี่และน้องๆได้แต่คิด อยากให้วันเวลาหวนกลับคืน จะได้ทำอะไรต่อมิอะไรให้แม่สุขใจบ้าง

ข้อความที่ขีดเส้นใต้เป็นจินตนาการ

๒.        คนเราเกิดมาแล้ว ถ้าสามารถเลือกได้ เราคงจะเลือกเป็น เลือกมีแต่สิ่งที่ดีที่สุดตามความพอใจ         ความพอใจสำหรับปุถุชนก็เห็นจะไม่พ้นความที่ตนเป็นคนงามทั้งภายนอกและภายใน ความงามภายนอกปรากฏให้เห็นได้ ส่วนความงามภายในนั้น แม้มองไม่เห็นแต่รู้สึกได้ เป็นความงามที่ยั่งยืน และเป็นที่ประทับใจยิ่งกว่าความงามภายนอก

            ถ้าคนเราเลือกได้ดังใจหมายเช่นนี้ เราก็คงจะเห็นแต่คนที่งามพร้อมทั้งรูปสมบัติและคุณสมบัติ แต่     ทุกคนจะสามารถเลือกมีเลือกเป็นเช่นที่ตนปรารถนานั้นได้หรือ เพราะแต่ละคนจะดีจะชั่ว จะรวยจะจน จะน่ารัก จะน่าเกลียด  สุดแท้แต่การกระทำของตน

            โดยนัยที่กล่าวมานี้ คนเราสามารถเลือกอนาคตได้ โดยเลือกให้เป็นไปตามความรู้ความสามารถและศักยภาพของแต่ละคน

            ถ้าต้องการจะรวยก็ต้องขยันขันแข็ง ต้องรู้จักมัธยัสถ์อดออม ในขณะเดียวกันต้องรู้จักเสียสละ และบริจาคตามควรแก่ฐานานุรูปของตน ถ้าไม่เลือกทำดังที่กล่าวมา ก็จะต้องจนโดยไม่มีปัญหา

ข้อความที่ขีดเส้นใต้เป็นอุดมคติ

การคาดคะเนเหตุการณ์คืออะไร

การอ่านเพื่อคาดคะเนเหตุการณ์มีลักษณะอย่างไร

การอ่านคาดคะเนเหตุการณ์มีความสำคัญอย่างไร

การอ่านคาดคะเนคืออะไร