Show
ไตรสิกขา คือ หลักการพัฒนาชีวิตเพื่อให้ประสบความสำเร็จเป็นคนสมบูรณ์แบบตามแนวพุทธ ไตรสิกขา จึงจัดอยู่ใน มรรค (ธรรมที่ควรเจริญ) คือ ควรทำให้เกิดมีขึ้น เพื่อใช้เป็นเครื่องมือพัฒนาชีวิต ไตรสิกขา แปลว่า สิกขา ๓ หมายถึง ข้อปฏิบัติที่ต้องศึกษา 1 อย่าง คือ 1. อธิสีลสิกขา สิกขา คือ ศีลอันยิ่ง 2. อธิจิตตสิกขา สิกขา คือจิตอันยิ่ง หมายถึง สมาธิ 3. อธิปัญญาสิกขา สิกขา คือ ปัญญาอันยิ่ง ไตรสิกขา คือ ศีล สมาธิ ปัญญา เป็นกระบวนการปฏิบัติ หรือ กระบวนการพัฒนา ๓ ด้าน คือ ศีล เป็นหลักการพัฒนาระดับความสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมทางสังคม สมาธิ เป็นหลักการพัฒนาจิตใจให้มีสมรรถภาพและประสิทธิภาพในการคิดพิจารณาตัดสินใจกระทำหรือไม่กระทำการใด ๆ ปัญญา เป็นหลักการพัฒนาความรู้ความเข้าใจ รู้จักสิ่งทั้งหลายตามที่มันเป็น และสามารถแยกแยะวิเคราะห์สืบหาสาเหตุของสิ่งทั้งหลายได้ชัดแจ้ง ไตรสิกขาจึงเป็นกระบวนการพัฒนาแบบบูรณาการ http://www.anc.ubu.ac.th/prayersys56/show_detil3.php?m_id=23
คำสำคัญ: ศึกษาวิเคราะห์กระบวนการศึกษาตามหลักไตรสิกขา หลักไตรสิกขา คือ อธิสีลสิกขา อธิจิตสิกขา และอธิปัญญาสิกขา
ทำให้ความประพฤติทางกายและจิตใจได้ผ่านหลักวิธีปฏิบัติที่เรียกว่า อริยมรรคไปด้วย คือ สัมมาทิฐิ สัมมาสังกัปปะ สัมมาวาจา สัมมาอาชีวะ สัมมากัมมันตะ สัมมาวายามะ สัมมาสติ และสัมมาสมาธิ ซึ่งรวมลงในไตรสิกขา หลักไตรสิกขานี้ยังเป็นการดำเนินสู่เป้าหมายแห่งความเป็นอริยบุคคล คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ สำหรับตัวชี้วัดการศึกษานั้นใช้หลักภาวิต ๔ ด้าน คือ ภาวิตกาย ภาวิตศีล ภาวิตจิต และภาวิตปัญญา หากปฏิบัติครบบริบูรณ์จึงชื่อว่าผู้จบการศึกษาที่เรียกว่า พระอเสขบุคคล พระพุทธองค์ทรงให้การศึกษาด้วยพระองค์เอง
ระยะแรกทรงวางรูปแบบการศึกษาด้วยการให้พระอัครสาวกเป็นผู้ให้การศึกษา ต่อมาจึงส่งเสริมให้สมาชิกสงฆ์ได้รับประโยชน์ในส่วนของตนด้วยการปฏิบัติตามหลักไตรสิกขา มีการจัดสภาพให้เอื้อต่อการศึกษาแก่หมู่พระภิกษุ เช่น ให้ถืออุปัชฌาย์และอาจารย์ เป็นต้น บุคคลเหล่านี้ คือ ผู้ที่มุ่งมั่นในการพัฒนาตนอยู่แล้ว จนบางคนมีศักยภาพสูงที่สามารถแสดงธรรมแก่บุคคลอื่นได้และเป็นเอตทัคคะ ที่เป็นอริยบุคคลจำนวนมาก สังคมสงฆ์เบื้องต้นคอยค้ำจุนให้กับพุทธบริษัทอื่น ๆ สามารถขับเคลื่อนพัฒนาไปด้วยกันโดยการอิงอาศัย
ซึ่งกันและกันอย่างมีดุลยภาพ เพื่อพัฒนาให้เกิดประโยชน์และเข้าใจหลักความจริงของโลกและชีวิตด้วยปัญญา โดยมีเป้าหมายในประโยชน์ ๓ ประการ คือ ๑) ประโยชน์สุขของชีวิตในปัจจุบัน ๒) ประโยชน์ขั้นสูงขึ้นไป อันได้แก่หลักประกันชีวิตในภพหน้า และ ๓) ประโยชน์อย่างยิ่ง (ปรมัตถ์) คือ พระนิพพาน ก. ข้อมูลปฐมภูมิ ข. ข้อมูลทุติยภูมิ
เปิด/ปิดแถบข้าง ค้นหา
เครื่องมือส่วนตัว สร้างบัญชี เข้าสู่ระบบ หน้าสำหรับผู้แก้ไขที่ออกจากระบบ เรียนรู้เพิ่มเติม
การนำทาง
มีส่วนร่วม
เครื่องมือ
พิมพ์/ส่งออก
ภาษา ลิงก์ข้ามไปยังรุ่นภาษาอื่นของบทความนี้ถูกย้ายไปด้านบนแล้วที่ทางขวาของชื่อหน้า ไปด้านบน
ไตรสิกขา6 ภาษา
แก้ไขลิงก์
ไทย
เพิ่มเติม
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ไตรสิกขา แปลว่า สิกขา 3 หมายถึงข้อสำหรับศึกษา, การศึกษาข้อปฏิบัติที่พึงศึกษา, การฝึกฝนอบรมตนในเรื่องที่พึงศึกษา 3 อย่างคือ
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ไตรสิกขา&oldid=10387911" หมวดหมู่:
หมวดหมู่ที่ซ่อนอยู่:
กระบวนการศึกษาตามหลักไตรสิกขามีองค์ประกอบที่สำคัญอะไรบ้างข้อปฏิบัติที่จะต้องศึกษา ๓ อย่างคือ อธิศีลสิกขา อธิจิตตสิกขา อธิปัญญาสิกขา เรียกสั้น ๆ ว่า ศีล สมาธิ ปัญญา ข้อปฏิบัติที่เป็นหลักสำหรับศึกษาอบรมเพื่อฝึกหัดกาย วาจา จิตใจ และปัญญาให้เจริญยิ่งๆ ขึ้นไป จนบรรลุจุดหมายสูงสุด คือ นิพพาน
ไตรสิกขา คือการศึกษาและการอบรมประกอบด้วยอะไรบ้างการศึกษาในพุทธศาสนา เรียกว่า “ไตรสิกขา” ประกอบด้วย (1) ศีลสิกขา คือข้อปฏิบัติส าหรับใช้ อบรมทางด้านความประพฤติ(2) จิตตสิกขา คือข้อปฏิบัติสาหรับอบรมจิตให้เกิดสมาธิและ (3) ปัญญาสิกขา คือ ข้อปฏิบัติส าหรับอบรมปัญญาให้รู้แจ้งตามความเป็นจริง เพื่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลงของชีวิตที่ก่อให้เกิดความ เป็นอยู่ที่ดี และเป็นพื้นฐานส า ...
ผู้ที่ปฏิบัติตามหลักไตรสิกขาจะมีลักษณะอย่างไรผู้ปฏิบัติตามหลักไตรสิกขา จะสามารถพัฒนาตนเองทางกาย วาจา โดยใช้ศีล และพัฒนาตนเอง ทางใจโดยใช้สมาธิจนเกิดปัญญา ในการใช้ชีวิต
ไตรสิกขามีกี่ประการอะไรบ้างพุทธธรรมมีกรอบการพัฒนาหลักเป็นระบบศึกษา 3 ประการ เรียกว่า ไตรสิกขา คือ อธิสีลสิก ขา อธิจิตตสิกขา และอธิปัญญาสิกขา ที่เรียกสั้น ๆ ว่า ศีล สมาธิ และปัญญา ซึ่งเป็นการฝึกหัด อบรม เพื่อพัฒนากาย ความประพฤติ จิตใจ และปัญญา ไตรสิกขานี้เป็นการศึกษาที่ครอบคลุมการด าเนิน ชีวิตทุกด้านและทุกวัยอีกทั้งความง่ายยากตั้งแต่เรื่อง ...
|