ถึงเวลาสักทีที่ มิสเตอร์เกรย์ จะได้โลดแล่นบนจอหนัง หลังจากการรอคอยมาตั้งแต่เผยโปรเจค แฟนหนังสือต่างออกความเห็น ช่วยเลือกหา คริสเตียน เกรย์ และ แอนัสเตเชีย สตีล สุดท้ายบทมาตกที่ เจมี่ ดอร์แนน และ ดาโกต้า จอห์นสัน

คืออันนี้ต้องบอกมาก่อนว่าผมเนี่ยเป็นคนนึงที่อายุไม่ถึงที่จะไปดูหนังเรื่องนี้ ก็เลยขอออกมาถามเชิงบ่นๆนิดนึงแหละคับว่า หนังเรื่องนี้เนี่ยหลังจากที่ออกมาได้สักพักกระแสคำวิจารณ์กับเป็นลบมากกว่าบวก คะแนนหนังตามเว็ยก็ไม่ได้ถึงกับดี ที่สำคัญคือการจำกัดเรท20+อีกทั้งๆที่มีคนไปดูมาแล้วบอกว่าฉากอย่างว่านั้นก็ไม่ได้แรงขนาดถึงขั้นต้อง20+จริงๆ แถมเม็ดเงินในสมัยนี้อยู่ที่วัยรุ่นเป็นซะส่วนใหญ่ ซึ่งหนังตัดรายได้จากกลุ่มวัยรุ่นทิ้งไป แล้วอย่างนี้รายได้มันจะเข้าเป้าหรอคับ คือผมก็เข้าใจแหละคับว่าทางคนสร้างเนี่ยเค้าก็คงกลัวเด็กๆที่ยังแยกแยะไม่เป็นเข้าไปดูแล้วเกิดตีความหนังยังไม่เป็นจะกลายเป็นเข้าไปรับสารผิดๆมามากกว่า แต่สิ่งที่เค้าลืมไปคือคนที่เค้าแยกแยะได้แต่อดเพราะอายุไม่ถึงนี่สิคับ? แล้วคนที่รอติดตามหนังเรื่องนี้มานานล่ะ? ผมเป็นคนนึงที่อยากดูหนังเรื่องนี้เพราะรอมานานและอยากดูว่าหนังจะสื่ออารมณ์ให้ผู้ชมได้ถึงไหนกัน ไม่ใช่ว่าอยากเข้าไปดูฉากอย่างว่าคับ ส่วนถ้าทางโรงคิดว่าหนังเรื่องนี้จะมีคนเข้าไปดูเพราะฉากอย่างว่า ผมมั่นใจเลยคับว่าไม่มีคับหรือถ้าจะมีก็คงน้อยมากๆเพราะสมัยนี้ถ้าเค้าจะทำอะไรกันในโรงหนังหรือดูเพื่อนความหงี่แล้วหละก็ google ก็มีคับ เค้าไม่มาเสียตังค์เพื่อดูฉากอย่างงี้หรอก ผมเลยอยากถามว่าหนังเรื่องนี้ควรลดเรทลงมาหน่อยมั๊ยคับ เพราะผมเชื่อว่ายังมีคนแบบผมรอดูหนังเรื่องนี้อยู่อีกมากมายแน่นอนคับ ผมว่าการที่จำกัด 20+ แล้วเข้มขนาดนี้มันดูใจดำกับคนที่อยากจะเข้าไปดูหนังจิงๆไปนะคับ ชาวพันธิปคิดว่าไงคับ

10 ข้อ Fifty Shades Darker นักแสดง, วันฉาย, ตัวอย่าง, เรื่องย่อ และอื่นๆ ที่ควรรู้เกี่ยวกับหนังชุด Fifty Shades

FiftyShadesDarker ที่ตอนนี้กำลังถ่ายทำกันอยู่ วันนี้แอ้ดหมีจะมารวบรวมเป็นสกู๊ปสั้นๆมาให้อ่านกัน กับ 10 ข้อ Fifty Shades Darker นักแสดง, วันฉาย, ตัวอย่าง, เรื่องย่อ และอื่นๆ ที่ควรรู้เกี่ยวกับหนังชุด

อ่านเรืองย่อจบแล้ว กำลังอ่านเล่ม1 (นาราเวอชั่นฮาทคอดีๆนี่เอง เน่าพอกันเลย)

สงสัยมีคำถามนิดหน่อยครับ 1. พระเอก รวยมาจากไหนงง เพราะพ่อเป็น ทนาย แม่เป็นหมอ ไม่น่าจะรวยมีอาณาจักรเทพเจ้าแบบนี้ได้ หรือพระเอกสร้างเอง????? งง 2. การถูกหญิงแก่กว่ากระทำชำเรา ทำไมเด็กติดใจ หลง แล้วพอโตขึ้น เป็นฝ่ายอยากกระทำชำเราคนอื่นแทน (ปกติน่าจะเป็น submission ไปตลอด?) แถมไม่ชอบหญิงแก่กว่า หรืออ่อนกว่ามากๆๆๆๆ แล้วก็ไม่ได้มีเซ้กกับหญิงคนเดิมต่อ (แต่เจอกับบ่อยๆร่วมงานกัน) 3. การที่เกิดเหตุการณ์นี้กับพระเอก แม่ไม่รู้มาก่อนเลย เป็นไปได้ไง เอาเวลาไหนไปทำ ไม่สงสัยเลย 4. พระเอก ถูกรับมาเลี้ยง จากไหน สถานเลี้ยงเด็ก หรือสงเคราะห์ หรือยังไง ทำไมเค้ารับมาเลี้ยง ทั้งๆที่บ้านนี้มี ลูกสองคนแล้ว(ไม่แน่ใจว่าลูกแท้ๆของพ่อแม่หรือรับมาเหมือนกัน หรือยังไง)

ขอบคุณครับ

ทราบกันอยู่พอควรแล้วว่านิยายอีโรติคไตรภาคที่ถึงพริกถึงขิงเรื่องนี้พูดถึงเซ็กซ์แบบ BDSM ซึ่งในเรื่องไม่ใช่การจับคู่กันระหว่างซาดิสก์กับมาโซคิสก์ แต่เป็นการจับคู่กันระหว่าง Dominant กับ Submissive เพราะงั้นมันไม่ใช่เรื่องเซ็กซ์และความเจ็บปวด โซ่เฆี่ยน เทียนลน แต่มันเป็นเรื่องของอำนาจและการควบคุมเป็นส่วนใหญ่

ว่ากันโดยส่วนตัวหนมปังแล้ว แม้อ่านจนจบก็ยังรู้สึก 'ไม่ปลอดภัย' อยู่ดี ปมการควบคุม การใช้อำนาจของผู้ชายเป็นอะไรที่น่ากลัวมาก แต่ในเมื่อมันเป็นนิยาย และตามปกตินิยายตบจูบบ้านเราหลายเรื่อง พระเอกก็มีปมพรรนี้อยู่แล้วให้เห็นจนชินตา ก็เอาวะ.. แค่นิยายอีโรติก..

เปิดเรื่องมาที่การโคจรมาพบกันของชายหนุ่มมหาเศรษฐีที่สร้างเนื้อสร้างตัวมาด้วยตัวเอง(ประมาณบิล เกตต์)ชื่อของเฮียคือ คริสเตียน เกรย์ ที่แม้พ่อแม่ดูจะไฮโซมีอันจะกินก็ตาม แต่ทรัพย์สินส่วนใหญ่ของเฮีย เฮียแกบอกว่าแกหามาเองนะเฟร้ย แต่อ่านจนจบสามเล่ม เฮียแกเป็นซีอีโอที่ว่างมาก ไม่ค่อยทำงานทำการ นึกจะแคนเซิลนัดลูกค้าก็แคนเซิลนึกจะไปไหนก็ไป อายุยี่สิบเจ็ดแต่ดูเหมือนกิจการทุกอย่างรันไปเองได้อย่างไม่น่าเชื่อ เป็นอีกจุดที่หนมปังบอกกับตัวเอง.. โอเคน่า.. หยวนๆให้เขาหน่อย.. แค่นิยายอีโรติกเอง..

ตาเกรย์หล่อค่ะ (ซึ่งถ้าท่านอ่านท่านจะพบการย้ำคิดย้ำทำของนางเอกในเรื่องความหล่อของท่านสีเทา ซึ่งถูกสเปคนางอย่างรุนแรงในทุกอิริยาบถ) เรื่องของเรื่องคือเฮียแกมีชีวิตเซ็กซ์อยู่ในฐานะ Dominant มาตลอด คือเฮียเป็นพวกชอบควบคุมทุกอย่างให้อยู่ในมือ ทุกอย่างต้องอยู่ในระเบียบในที่ของมัน สั่งต้องเป็นสั่ง และเฮียแกเป็นโรคกลัวการถูกสัมผัสด้วย เพราะงั้นไอเดียการมีเซ็กซ์กับผู้หญิงที่ถูกมัดจึงเข้าทาง(หนมปังไม่แน่ใจในรายละเอียดของโรคนี้ว่ามันมีอาการเป็นแบบนี้จริงป่าว? แต่อีกครั้ง.. แค่นิยายอีโรติกน่า..) ลึกๆแล้วเฮียแกชอบที่จะเป็นฝ่ายควบคุม ลงโทษ สั่งการทุกอย่างเป็นมาสเตอร์ และจิตใจของเฮียที่เฮียแกบอกว่ารักใครไม่เป็น เซ็กซ์ที่เซ็กซ์เฉยๆที่ไม่ได้มีความรักเป็นส่วนประกอบในรูปแบบ Dominant และ Submissive จึงเป็นคำตอบ โดยปกติเฮียจะหา Submissive จากแหล่งอย่างเฉพาะเจาะจง คือผู้หญิงที่เต็มใจ และถูกเทรนด์มาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ เรียกว่าซื้อคู่นอนนั่นเอง

และอีกฝ่าย คุณนางเอกที่ชื่อไพเราะเพราะพริ้งว่า Anastasia ซึ่งขออนุญาตอ่านในใจว่า อนาสตาเซีย ตามชื่อการ์ตูนดิสก์นี่ย์เมื่อหลายปีที่แล้ว เธอเป็นสาวแบ๊ว เปิ่นเป๋อ ช่างฝัน ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เรียนวรรณคดีอังกฤษ ชอบอ่านนิยายเป็นงานอดิเรก ใครให้ทำอะไรก็ยอมๆเขาไปหมด(นิสัยนี้เป็นกับเพื่อนทุกคนจริงๆนะ ไม่ใช่แค่กับตาพระเอก) เธอจะเจ้าบทเจ้ากลอน โรมแมนติค ไม่แปลกที่เธอจะเชื่อในรักแรกพบ

อนา หรือ อนาสตาเซียในวัยยี่สิบเอ็ดปี กำลังจะจบมหาวิทยาลัยในไม่ช้า เธอไม่เคยมีแฟน ประสบการณ์ความรักและเซ็กซ์เป็น 0 แต่งตัวก็ไม่เป็น เวลาประหม่าเธอก็จะก้มหน้า เอานิ้วพันๆกันแก้เก้อ หรือไม่ก็กัดริมฝีปากล่าง ท่าทางเปิ่นๆ บุคลิกเหมือนสาวหัวอ่อน แต่สวยจับใจนี่แหละ ตาเกรย์แกเลยเล็งแต่แรกว่า แหม.. สวยนะ ดูหัวอ่อนว่าง่าย เชื่อฟังดี ยอมคนดี นึกแล้วคันไม้คันมือ อยากจะจับมาทำเป็น Submissive

ในขณะที่เกรย์เล็งนางเอกเพราะกะจะ 'ฟัน' แต่อนากลับมองทุกอย่างเป็นรักแรกพบ ผู้ชายที่หน้าตาดี มีทุกอย่าง สุภาพ โรแมนติค ลึกลับ น่าค้นหาน่าเข้าใกล้ และมีทีท่าว่ากำลังจีบเธออย่างโจ่งแจ้ง กับผู้หญิงหมกตัวอยู่กับแต่นิยาย ก็เลยหวั่นไหวมากๆในเวลาไม่นาน ในเวลาที่บรรยากาศเป็นใจ ทั้งคุ่ใกล้กันโดยบังเอิญ อนาคาดหวังว่า 'เจ้าชาย' จะจูบเธอ เกรย์กลับบอกว่าให้อยู่ให้ห่างเขาไว้ดีกว่า อย่าเข้ามาใกล้

เป็นคำแนะนำที่ดี เพราะสิ่งที่เฮียกำลังลังเลว่าจะทำดีหรือไม่ทำดี คือการจับเอาสาวน้อยด้อยประสบการณ์มาทำ Submissive

แน่นอนว่าตามท้องเรื่อง สุดท้ายเฮียก็ 'ดีแตก' เหยื่อน่าหม่ำเกินไป คืนหนึ่งก็เลยนัดสาวอนามาดินเนอร์ที่อพาร์ทเม้นต์ อนาสตาเซียเองก็ตอบรับสัญญาณ ตกลงใจกับตัวเองว่า 'เอาวะ คนนี้ล่ะ' ไปถึงปุ๊บก็ถามหาห้องนอนด้วยความเปิ่น (ฮามาก) เฮียก็ต้องบอกว่าใจเย็นๆ ก่อนจะถึงขั้นนั้นต้องตกลงกันก่อนนะจ๊ะ และประโยคแรกที่เฮียเริ่มพูดคือ

'I'm not make love , I f**k.. hard..'

อึ้งกิมกี่กันไป ก่อนที่เฮียแกจะโยนระเบิดลูกที่สอง คือสัญญาว่าด้วยการเป็น Submissive แบบละเอียดยิบถึงขั้นว่าระบุชื่อเซ็กซ์ทอย ได้ไม่ได้อย่างไร มีการบังคับให้ออกกำลังกาย นอนอย่างน้อยวันละแปดชั่วโมง กินอาหารให้ครบหมวดหมู่ แล้วเฮียก็เริ่มนั่งลงเจรจาธุรกิจอย่างเป็นทางการ โดยไม่รู้เลยว่าสาวเจ้ายังจิ้น

เรื่องมันเริ่มประการฉะนี้ อรัมภบทเล่ม 1 พอให้เห็นภาพกันแล้ว จะขอพูดถึงความคิดเห็นกันบ้างนะคะ

หนมปังเห็นด้วยว่านิยายสามเล่มที่หนาปึ้กเนี่ย น้ำมากกว่าเนื้อ คือบางทีหนมปังก็รู้สึกว่า 'ซีนนี้เกิดมาทำไม' 'ทำไมฉันต้องรู้เรื่องนี้ด้วย จะเล่าอะไรต่อเหรอ?' 'เอาเหตุการณ์นี้มาให้ฉันรู้ทำไม' ไม่ใช่แค่เซ็กซ์ซีนนะคะ หนมปังหมายถึงหลายซีนที่ไม่ได้ติดเรทด้วย คือบางครั้งมันเป็นชีวิตประจำวันที่ไม่ต้องเล่าก็ได้ ไม่ต้องมีก็ได้ แต่ก็ใส่มา

ในขณะที่การเกิดขึ้นของเซ็กซ์ซีนแบบ BDSM แต่ละครั้งส่วนมากมีสาระสำคัญ ทำหน้าที่กับเรื่องราวได้ดีกว่าซีนปกติบางซีนซะอีก

นอกเหนือจากความเป็นอีโรติก BDSM แล้ว นิยายเรื่องนี้ยังเป็นโรแมนติดคอมเมดี้แบบชวนฝัน คือไม่แปลกที่ผู้หญิงจะชอบอ่าน พระเอกลึกลับ รวยมาก หล่อมาก เถื่อนนิดๆ บ้ารัก บ้าเซ็กซ์ แหม.. มันเข้าตำรา 555 และที่น่าประหลาดใจคือ หนมปังพบว่านิยายเรื่องนี้ หวาน น่ารัก และพูดถึงความสัมพันธ์ การปรับตัวเข้าหากันของคนสองคนโดยผ่านเซ็กซ์ซีนแบบอีโรติกได้อย่างน่าสนใจ

สิ่งที่เกิดขึ้นใน Red Room Of Pain หรือในเซ็กซ์ซีนแบบประหลาดๆในแต่ละครั้งสำคัญต่อเนื้อเรื่อง เราได้เห็นพัฒนาการผ่านซีนแบบนี้ คือหนมปังไม่เคยอ่านอีโรติกแบบเต็มสูบมาก่อน ไม่ค่อยคุ้นงานอีโรต่างประเทศ แต่เซ็กซ์ซีนที่เกิดขึ้นในห้องนั้นแต่ละครั้งน่าสนใจและบอกเล่าการปรับตัวเข้าหากันของคนสองคนที่รักกัน ในเล่มหนึ่งนั้นเกรย์ยังเป็น Dominant แบบเพียวๆ อนายอมถูกใส่กุญแจมือ ถูกมัด ปล่อยตัวปล่อยใจให้ตอบรับเกรย์ทั้งๆที่กลัว ทั้งๆที่สับสนแทบตายเพราะเธอรักเขา เกรย์เองก็ยอมที่จะลองคบอนาเป็น 'แฟน' แบบแฟนจริงๆ ไม่ใช่ 'submissive' ทั้งๆที่เขาเคยบอกมาก่อนว่าไม่มีหัวใจ ใน Red Room นั่น แม้จะอยู่ในคราบ Dominant แต่เกรย์ก็อ่อนโยนขึ้นเรื่อยๆ ครั้งแรกที่อนาถูกตี เธอร้องไห้ ครั้งต่อมาเฮียแกก็เบามือขึ้น พยายามถามว่าแค่นี้โอเคมั้ย เจ็บมั้ย ต่อมั้ย ย้ำแล้วย้ำอีกว่าถ้าอยากให้หยุดต้องบอกนะ(หนมปังพยายามไม่เปรียบเทียบกับพระเอกนิยายตบจูบไทยบางเรื่อง แต่เกรย์มันน่ารักกว่าในแง่นั้นจริงๆ) ทั้งคู่พยายาม และล้มเหลวในตอนจบของเล่มหนึ่ง เมื่ออนาบอกว่า 'ฉันเป็นในสิ่งที่คุณต้องการไม่ได้ และคุณเองก็ให้สิ่งที่ฉันต้องการไม่ได้'

เกรย์เป็นผู้ชายที่มีปมลึกล้ำ เป็นคนอีโก้แรงพร้อมๆกับดูถูกตัวเองอย่างร้ายกาจ เขาไม่เคยมองว่าตัวเองเป็นคนปกติ อย่างที่เฮียแกเคยพูด 'I'm a fifty shades of f**ked up' คือเฮียแกมองว่าตัวเองเละเทะจริงๆ พอรู้สึกว่ารักนางเอกเข้า ใจหนึ่งไม่เชื่อว่าตัวเองจะสามารถ 'รัก' ได้ ใจหนึ่งก็ปฏิเสธตัวเองว่า 'ปล่อยเขาไปอยู่กับคนปกติเถอะ' แต่อีกใจ เฮียแกก็ชอบจริงชอบจังจนไม่อยากปล่อยให้หลุดมือ

สิ่งที่เกิดขึ้นในเล่มสอง คือความหวาน.. 555 เป็นเหตุการณ์ที่เกรย์มันตัดสินใจแล้วว่าจะรัก จะลอง จะปรับตัว จะเลิกอะไรก็ตามที่สาวเจ้าไม่ชอบ สิ่งที่เกิดขึ้นในเซ็กซ์ซีนของทั้งคู่ในเล่มสองคือความพยายามเปิดใจรับซึ่งกันและกันในแง่มุมลึกซึ้งขึ้น เกรย์ยอมเล่าเรื่องลึกๆให้อนาฟัง อนาเอ็นจอยการละเล่นของแฟนหนุ่มมากขึ้น เธอพยายามมากกับการปรับตัวเข้าหา 'ปม' ในชีวิตของเกรย์ เซ็กซ์ซีนบางช่วงในเล่มเฝือไปหน่อย ซึ่งเป็นประเด็นเดิมคือบางครั้งหนมปังก็คิดว่า 'ใส่มาทำไม' แต่บางอันก็เล่าเรื่องได้จริงๆ ผลจากการยอมรักบกันละกันคือเกรย์ 'รู้จัก' อนาที่มีรอยยิ้มสดใส ไม่ได้ก้มหน้าก้มตาเป็น Submissive เขายอมรับความรักที่มีให้เธอ อนาก็ยอมสัญญาว่า 'จะไม่ทิ้งไปอีกแล้ว' เธอรับมือเกรย์ได้ดี และแข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด สรุปเล่มสองคือทั้งคู่ตัดสินใจแต่งงานกัน

ในเล่มสาม.. คือความงงงวย.. 555 เป็นเล่มที่อ่านแล้วหนมปังหัวเสียที่สุด ข้อเสียของคนเขียนที่เป็นมาตั้งแต่เล่มหนึ่ง คือการ 'ใส่ซีนที่ไม่จำเป็นเยอะเกินไป' มันมาชัดเจนมากเอาก็เล่มสาม มันไม่ใช่แค่ซีนไม่จำเป็น พล็อตบางอย่างก็ไม่จำเป็นนะ(หนมปังว่า) อย่างเรื่อเรย์ถูกรถชนเป็นต้น คนเขียนพยายามจะใส่ความเป็น Suspend มาโดยผ่านพล็อตของแจ็ค เหมือนที่เคยทำได้..พอใช้ ในเล่มสองในพล็อตของไลล่า แต่มันไม่ได้ไปได้ดีกับทุกอย่างในเนื้อเรื่อง เซ็กซ์ซีนบางช่วงยังเล่าเรื่องได้ดีในมาตรฐาน แต่ในปริมาณน้อยกว่าที่ควรจะเป็น มันเลยดูว่าเซ็กซ์ซีนเกิดขึ้นอย่างไม่มีจุดประสงค์มากกว่าเดิม กลายเป็น.. เฮ้ย.. อีกแล้วเหรอ?.. จะไม่ทำอย่างอื่นกันรึไง?..

สุดท้ายแล้ว ในความเห็นหนมปัง เล่มสามทำหน้าที่ได้น้อยกว่าที่ควร คือมันควรเป็นการปิดปมด้านการพัฒนาความสัมพันธ์อันสุดท้าย คือความเป็นไปได้ของการสร้างครอบครัวและมีลูกกับผู้ชายอย่างเกรย์ แต่กลับมีอะไรต่อมิอะไรมาเติมจนมั่วไปหมด พล็อตแนว Suspend ก็ไม่ลื่นไหลไปกับทุกอย่าง ไปเที่ยวกับครอบครัวซะยาว ไหนจะเรย์ถูกรถชน เซ็กซ์ซีนไร้จุดประสงค์ แทนที่จะโฟกัสในเรื่องพัฒนาความสัมพันธ์เลยกลายเป็นยิงไม่ตรงเป้า แต่ยังไงก็ตาม เล่มสามก็ปิดปมทุกอย่างแบบที่.. เอ้า.. ก็ได้.. แค่นิยายอีโรติค 555

สรุป ในความคิดของหนมปัง นิยายเรื่องนี้มีปัญหากับการ 'ออกทะเล' บ่อยมากๆ ซีนมากกว่าครึ่งค่อนที่ไม่สำคัญและไม่ได้เล่าเรื่องอะไรสักอย่างเดียว ไม่ใช่แค่เซ็กซ์ซีนนะ แค่ซีนทุกประเภท มันปรากฏขึ้นในนิยายอย่างไม่มีจุดหมาย มันทำให้ทุกอย่างเฝือมากขึ้น โดยเฉพาะการใช้เซ็กซ์ซีนในส่วนที่ไม่จำเป็นต้องใช้เยอะพอควร อ่านๆไปแล้วเซง บางทีก็ข้ามๆ 555 คือรู้แกวแล้วล่ะ มาแบบนี้ซีนไม่สำคัญหรอก

ที่หนมปังชอบคือความตลกร้ายของเรื่อง ความน่ารักของสองพระเอกนางเอก จะบอกว่าอนาสตาเซียเธอเป็นร่างอวาตาร์ของยัยเบลล่าก็ไม่ถูกต้องนัก อนาเธองี่เง่าน้อยกว่าเบลล่าเยอะ เธอรักเดียวใจเดียว จริงจังกับคำพูดของตัวเอง แม้จะช่างฝันช่างเพ้อเรื่องเยอะไปหน่อยก็ตาม พระเอกที่หลังๆทำตัวโรแมนติดผิดโพรไฟล์มาก แต่โอเค.. เราหยวนให้ เพราะนางเอกที่ช่างฝันมากเป็นคนเล่าก็ต้องเว่อร์ๆหน่อย แต่ก็แอบอยากให้เกรย์ keep character กว่านี้อีกนิด เพราะโดยข้างในแล้วเฮียเป็นคนหยาบพอควร พัฒนาการบางอันมันล้นไปหน่อยนึง และที่ชอบคือเซ็กซ์ซีนบางอัน ที่สามารถถ่ายทอดพัฒนาการความสัมพันธ์ เล่าเรื่องเกี่ยวกับการปรับตัวเข้าหากันระหว่างคนสองคนได้ทั้งๆที่มันเป็นเซ็กซ์ซีนแบบ BDSM

สิ่งที่ไม่ชอบ คือการใส่พล็อตมาแบบกราดยิง เล่มหนึ่งเล่มสองพอจะโอเค แต่เล่มสามชัดมาก บางปมไม่รองรับจุดประสงค์ของเรื่อง ไม่พาเรื่องไปในทิศทางเดียวกัน รู้สึกว่าถ้าตัดออกไปบ้างเรื่องราวอาจจะตรงเป้ามากขึ้น เช่นเดียวกันถ้าตัดเอาเซ็กซ์ซีนและบางซีนที่ไม่มีจุดประสงค์ออกไป ใช้บทสนทนา(ซึ่งอ่านแล้วน่ารักมากอย่างน่าแปลก โดยเฉพาะการอีเมลโต้ตอบที่จิกกัดกันพองาม น่าร้อกกกอ่า ตรงนั้นหนมปังอ่านแล้วขำ ยิ้มอยู่คนเดียว 555)หรือเอาอย่างอื่นมาเล่าเรื่องแทน นิยายเรื่องนี้น่าจะสนุกขึ้นมากเลย

หนังเรื่องฟิฟตี้เชดมีเพศสัมพันกันจริงไหม

แก้ผ้าถ่ายหนังเป็นเรื่องปกติสำหรับฮอลลีวูดครับ มันคือการแสดง จะเซฟนิด ๆ หน่อย ๆ ตอนถ่ายฉากเพศสัมพันธ์ก็เป็นเรื่องปกติ แต่มีหนังน้อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกที่มีการสอดใส่กันจริง ๆ เอาเฉพาะหนังดัง ๆ ที่แทบจะนับด้วยนิ้วได้อะครับ ดีไม่ดีไม่ต้องยกขึ้นมาซักนิ้ว เพราะไม่รู้จักซักเรื่อง 555.

Fifty Shades of Grey Netflix มีกี่ภาค

Fifty Shade of Grey (2015-2018) ดูได้ที่: Netflix (มี 3 ภาค)

Fifty Shades of Grey ถ่ายทำที่ไหน

แต่ ที่ปรากฎในภาพยนตร์กว่า 80% แท้จริงเป็นนครแวนคูเวอร์ (Vancouver) ในแคนาดา มาไล่ตามแต่ละฉากดีกว่าว่าที่เห็นชัดๆมีที่ไหนกันบ้าง ส่วนที่เป็นซีแอตเทิลจริงๆในเรื่องมีแค่ 2 ที่ คือ ฉากที่ถ่ายจากเฮลิคอปเตอร์ และคอนโดที่พระเอก Christian Grey อยู่ คือตึก Escala.

Fifty Shades of Grey มีกี่ภาคพันทิป

23 พฤษภาคม 2561 เวลา 18:34:19 น. Fifty Shades of Grey Fifty Shades Freed (ภาพยนตร์) Fifty Shades Darker (ภาพยนตร์)