ได้แก่ วัตถุสิ่งของที่มนุษย์สร้างขึ้น เช่น เครื่องมือ รถยนต์ หนังสือ อาคารบ้านเรือน โบสถ์ วิหาร เป็นต้น
ตัวอย่างวัฒนธรรมทางวัตถุ
บ้านเรือนไทย
รัตนโกสินทร์ที่สถาปนาขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2325 รับสืบทอดวัฒนธรรมการสร้างเรือนมาจาก อาณาจักรศรีอยุธยาไม่ผิดเพี้ยน บ้านทรงไทยภาคกลางในยุคนั้น มักเป็นเรือน 3 ห้อง ยกใต้ถุนสูงพอเดินลอดได้ มีบันไดทอดลงสู่ท่าน้ำเพื่อสะดวกในการใช้น้ำทั้งดื่ม อาบและใช้สอยภายในบ้าน
มาถึงสมัยรัชกาลที่ 2 และ รัชกาลที่ 3 เรือนไทยก็ยังไม่ต่างจากสมัยรัชกาลที่ 1 เท่าไร ตัวอย่างแรกคือตำหนักแดง ของสมเด็จพระสุริเยนทรามาตย์ พระมเหสีในสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย ปัจจุบันอยู่ในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ
อิทธิพลตะวันตกในรัชกาลที่ 4 ส่งผลต่อที่อยู่อาศัยอย่างมาก บ้านทรงไทยแบบใหม่เปลี่ยนรูปจากเดิมไปเป็นแบบฝรั่ง เริ่มมีบ้านก่ออิฐถือปูนชั้นล่างแต่ชั้นบนเป็นไม้ มีระเบียงโปร่งรอบชั้นบนและหลังคาปั้นหยา
ในรัชกาลที่ 5 เรือนหลังคาปั้นหยาเริ่มมีกันหนาตาแทนบ้านทรงไทยโบราณ อย่างสมัยต้นรัตนโกสินทร์ บ้านไม่ว่าเล็กหรือใหญ่ ชั้นเดียวหรือสองชั้น นิยมสร้างประยุกต์แบบตะวันตกเข้ากับไทย คือสร้างด้วยไม้ ยกพื้นกันน้ำท่วมแต่ใต้ถุนเตี้ยกว่าบ้านไทยเดิม
รัชกาลที่ 6 เป็นยุคบ้านเมืองสงบราบรื่น เศรษฐกิจดี ชาวเมืองนิยมความประณีตงดงาม ประกวดประขันความหรูหราของเรือนแบบตะวันตก ได้รับอิทธิพลจากบ้านวิกตอเรียนของอังกฤษ โดยเฉพาะการตกแต่งด้วยลายฉลุที่เรียกว่าขนมปังขิง และเล่นรูปทรงตัวห้องมุขหกหรือแปดเหลี่ยม
พอมาถึงรัชกาลที่ 7 ที่เผชิญปัญหาเศรษฐกิจตกต่ำและความเปลี่ยนแปลงทางการเมือง บ้านทรงไทยเริ่มลดความหรูหราเป็นเรียบง่าย ตัดลายฉลุฟุ่มเฟือยออกไป หลังคานิยมจั่วตัด
ในรัชกาลที่ 8 รูปทรงบ้านทรงไทยเก๋ไก๋ทันสมัยแบบตะวันตกสมัยศตวรรษที่ 2๐ เป็นบ้านสองชั้น แม้ว่าใช้ไม้ซึ่งเป็นวัสดุหาง่ายของไทย แต่หลังคาก็เล่นแบบซ้อนกันหลายชั้น มีหน้าต่างบานเกล็ดและกระจกสีเหนือหน้าต่างแบบฝรั่ง
ตอนอย่างแรกก็เอาเหล็กมาจากมีด เช่น มีดที่ใช้มานานหลายปีแล้ว และพอเหล็กเล็กลงหรือใช้ถางทำไร่ไม่ได้แล้วตัดไม้ไม่ได้ หรือคุณภาพไม่ดีพอที่จะเป็นมีดแล้ว ชาวบ้านก็จะนำมีดเหล่านี้ให้กับผู้ตีเหล็กที่อยู่ในชุมชน แล้วผู้ชำนาญในการตีเหล็ก ก็จะนำเหล็กมาตีทำเป็นเคียวขายในชุมชนของตน แต่มาปัจจุบันชาวลาหู่ หรือชนเผ่าต่าง ๆ ก็มีการพัฒนาตามเทคโนโลยี สามารถหาซื้อได้ตามร้านทั่วไป
ตัวธนูทำด้วยไม้ และ สายทำด้วยกาบกล้วย เช่น จะนำเปลือกฉีกให้เป็นเส้นๆ แล้วตากแห้งแล้วมา สานเป็นเชือกใส่ก็เป็นสายธนู
//ning23259.wordpress.com/category/วัฒนธรรมไทย/วัฒนธรรมทางวัตถุ/
วัฒนธรรมประกอบด้วยทั้งวัฒนธรรมทางวัตถุและวัฒนธรรมที่ไม่ใช่วัสดุความคิดหรือความคิดที่ประกอบเป็นวัฒนธรรมเรียกว่าวัฒนธรรมที่ไม่ใช่วัตถุ
[1]ในทางตรงกันข้ามกับวัฒนธรรมทางวัตถุ วัฒนธรรมที่ไม่ใช่วัตถุไม่รวมถึงวัตถุทางกายภาพหรือสิ่งประดิษฐ์ใดๆ ตัวอย่างของวัฒนธรรมที่ไม่ใช่วัสดุใด ๆ รวมถึงความคิด , ความเชื่อ ,
ค่า , บรรทัดฐานที่อาจช่วยให้รูปร่างสังคม
ภาษา
ภาษาและวัฒนธรรมมีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดและอาจส่งผลต่อกันและกัน ตัวอย่างหนึ่งของภาษาสร้างวัฒนธรรมคือกรณีของชาวปิราฮา การขาดคำสำหรับตัวเลขทำให้พวกเขาไม่สามารถมีระบบทางคณิตศาสตร์ที่ซับซ้อนในวัฒนธรรมของพวกเขาได้ [2]นี่อาจเป็นผลมาจากข้อกำหนดทางวัฒนธรรมของพวกเขา: เพราะพวกเขาไม่ต้องการคณิตศาสตร์ที่กว้างขวาง จึงไม่มีความจำเป็นสำหรับพวกเขาในการสร้างคำที่เป็นตัวเลข [2]การก่อตัวของคำแสลงอเมริกันยังทำหน้าที่เป็นภาพสะท้อนของวัฒนธรรมและมีการเปลี่ยนแปลงเมื่อวัฒนธรรมอเมริกันพัฒนาขึ้น ตัวอย่างเช่น เมื่อผู้คนเริ่มพูดเพื่อป้องกันการรักร่วมเพศในทศวรรษ 1960 ภาษาหยาบคายและคำสแลงก็เป็นที่ยอมรับในการใช้มากขึ้น และเริ่มรวมอยู่ในพจนานุกรม [ ต้องการการอ้างอิง ]
ทฤษฎีที่อิงจากผลงานของEdward SapirและBenjamin Lee Whorfถือได้ว่าภาษานั้นจำกัดและกำหนดวิธีที่ผู้คนมองโลกรอบตัวพวกเขา ทฤษฎีสัมพัทธภาพทางภาษาศาสตร์นี้จะบ่งชี้ว่าภาษาเปลี่ยนแปลงและจำกัดการก่อตัวของภาษา [ ต้องการการอ้างอิง ]
สัญลักษณ์
ในหนังสือของเขาปี 1973 The Interpretation of CulturesนักมานุษยวิทยาClifford Geertzกล่าวถึงวัฒนธรรมว่าเป็น "ระบบของแนวคิดที่สืบทอดมาซึ่งแสดงออกในรูปแบบสัญลักษณ์โดยวิธีการที่มนุษย์สื่อสาร ขยายเวลา และพัฒนาความรู้ของพวกเขาเกี่ยวกับและทัศนคติต่อชีวิต" [3]แสดงความสำคัญที่เขาวางบนสัญลักษณ์ในวัฒนธรรม เช่นเดียวกับภาษา สัญลักษณ์จะเกิดขึ้นเมื่อวัฒนธรรมเติบโตขึ้น คนในสังคมหนึ่ง ๆ มีความหมายต่อวัตถุเฉพาะ และความหมายที่ฝังลึกนั้นจะเปลี่ยนวัตถุนั้นให้กลายเป็นสัญลักษณ์ที่เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในสังคมนั้น อาจมีสัญลักษณ์ที่ข้ามพรมแดนทางวัฒนธรรม ตัวอย่างเช่น ไม้กางเขนเป็นสัญลักษณ์สากลของศาสนาคริสต์และเป็นที่รู้จักในระดับสากลเนื่องจากความชุกของศาสนาคริสต์ในวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน แม้ว่าจะเป็นครั้งแรกที่เข้าสู่ระบบหยุดปรากฏตัวครั้งแรกในมิชิแกนในสหรัฐอเมริกา , [4]คุณลักษณะทางกายภาพเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในวัฒนธรรมที่แตกต่างกันจำนวนมากเนื่องจากการใช้งานในประเทศที่แตกต่างกันมากมาย สัญลักษณ์บางตัวมีความหมายเฉพาะกับวัฒนธรรมเฉพาะ ในวัฒนธรรมอเมริกัน รั้วไม้สีขาวเป็นสัญลักษณ์ของชีวิตชานเมืองที่ประสบความสำเร็จและมีความสุข [5]
พฤติกรรม
วัฒนธรรมที่ปัจเจกบุคคลเป็นส่วนหนึ่งของอิทธิพลหลายแง่มุมของบุคคลนั้น รวมทั้งพฤติกรรม ผ่านการขัดเกลาทางสังคมบุคคลจะได้เรียนรู้ค่านิยมและบรรทัดฐานที่มีอยู่ในสังคมของตน และในกรณีส่วนใหญ่จะประพฤติตนตามค่านิยมและบรรทัดฐานเหล่านั้น พฤติกรรมมีความสำคัญเพราะสามารถถ่ายทอดคุณค่าของสังคมได้ ตัวอย่างเช่น ในวัฒนธรรมญี่ปุ่นซึ่งขึ้นอยู่กับ "ความสัมพันธ์พื้นฐานของปัจเจก" [6]สิ่งสำคัญคือต้องเข้ากับคนรอบข้างและรักษาความสัมพันธ์ส่วนตัวที่กลมกลืนกัน บุคคลในวัฒนธรรมญี่ปุ่นประพฤติตนเพื่อหลีกเลี่ยงการกีดกันจากสังคม โดยให้ความยืดหยุ่น ความเห็นอกเห็นใจ และการควบคุมตนเองเหนือการแสดงออกของความคิดและความคิดเห็นส่วนตัว [ ต้องการการอ้างอิง ]
พฤติกรรมยังสามารถมีอิทธิพลต่อวัฒนธรรม นี้สามารถเห็นได้ในระบบวรรณะในอินเดียในระดับวรรณะที่สูงขึ้น เป็นเรื่องปกติที่บุคคลจะปฏิบัติตามประเพณีสันสกฤต [7]ผู้ที่อยู่ในระดับวรรณะที่ต่ำกว่าจะใช้พฤติกรรมนี้เพื่อที่จะเลื่อนขึ้นในระบบวรรณะ พฤติกรรมประเภทนี้มีอิทธิพลต่อวัฒนธรรมอินเดีย: วรรณะล่างจำนวนมากที่เข้าร่วมในขนบธรรมเนียมสันสกฤตช่วยเผยแพร่ขนบธรรมเนียมเหล่านั้นไปทั่วอินเดีย [7]
ดูสิ่งนี้ด้วย
- มรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้
อ้างอิง
- ^ เกอร์เบอร์, ลินดา (2011). สังคมวิทยา . โตรอนโต: เพียร์สัน. หน้า 54. ISBN 978-0-13-700161-3.
- ^ ข เอเวอเร็ตต์, แดเนียล แอล. (2012). ภาษา: เครื่องมือทางวัฒนธรรม . นิวยอร์ก: หนังสือแพนธีออน. ISBN 9780307473806.
- ^ เกียร์ทซ์, คลิฟฟอร์ด (1973) การตีความวัฒนธรรม . นิวยอร์ก:. Basic Books, Inc PP 89
- ^ "วิวัฒนาการของ MUTCD - ความรู้ - FHWA MUTCD" . mutcd.fhwa.dot.govสืบค้นเมื่อ2016-11-01 .
- ^ “รั้วไม้สีขาว เอาใจเจ้าของบ้าน | TuscaloosaNews.com” . 2015-09-02. เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2015-09-02 . สืบค้นเมื่อ2016-11-01 .CS1 maint: bot: ไม่ทราบสถานะ URL ดั้งเดิม ( ลิงก์ )
- ^ มาร์คัส, เฮเซล อาร์.; คิตายามะ, ชิโนบุ (1991). "วัฒนธรรมและตัวตน: นัยสำหรับความรู้ความเข้าใจ อารมณ์ และแรงจูงใจ". ทบทวนจิตวิทยา . 98 (2): 224–253. CiteSeerX 10.1.1.320.1159 . ดอย : 10.1037/0033-295x.98.2.224 .
- ^ ข ศรีนิวาส, มัยซอร์ นรสิมหัร (2495). ศาสนาและสังคมในหมู่ Coorgs ทางใต้ของประเทศอินเดีย อ็อกซ์ฟอร์ด, สำนักพิมพ์คลาเรนดอน. หน้า 30.