ปัจจุบันกำลังศึกษาอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบางบัวทอง สายวิทย์-คณิต ความฝันของฉันตั้งแต่ตอนเด็กคืออยากใส่นางฟ้าสีขาวและได้ดูแลผู้อื่นนั้นก็คือ.. “พยาบาล” ฉันอยู่ในโรงบาลตั้งแต่เด็กเพราะว่าป้าฉันเป็นพยาบาลและย่าของฉันมีโรคเยอะมากเลยต้องนอนโรงพยาบาลบ่อยๆฉันกับแม่ก็จะไปเฝ้าย่าทุกครั้งทำให้ฉันได้ใกล้ชิดกับพยาบาลได้เห็นคนไข้คนอื่นๆ ฉันก็คิดมาตลอดว่าทำไมพยาบาลถึงเก่งจังทำไมพยาบาลสวยจัง พอฉันโตมาก็ได้เรียนรู้อะไรมากขึ้นว่าพยาบาลที่แต่งตัวสวยๆนั้นทำงานเหนื่อยมากไม่ค่อยมีเวลาลำบากเงินเดือนน้อยกว่าหมอกว่าทันตแพทย์ แต่ฉันกลับมองข้ามไปเพราะนั่นไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ ฉันคิดว่าถ้าได้เงินเยอะแต่ทำงานอย่างไม่มีความสุขจะไปมีประโยชน์อะไร ฉันก็ไม่เคยเปลี่ยนใจในอาชีพนี้แต่คิดแค่ว่าสักวันฉันจะเป็นพยาบาลให้ได้เหนื่อยยังไงก็ยอมเพราะนั้นคือความสุขของเรา
อย่างที่บอกไปว่าฉันอยากเป็นพยาบาล..คณะในใจของฉันก็คงเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก “คณะพยาบาลศาสตร์” ซึ่งในปีของฉันนั้นไม่มีรับตรงT^T แต่สามารถเลือกยื่นคะแนนได้ 4 อันดับส่วนมหาวิทยาลัยในใจฉันก็คือ 1.มหาวิทยาลัยมหิดล \>>รามา<< 2.มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง 3.วิทยาลัยบรมราชชนนี นนทบุรี 4.มหาวิทยาลัย….
ทั้งหมดที่บรรยายไปจะเป็นจริงมั้ยก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับใครนอกจากตัวเรา.. บอกตัวเองเสมอว่าพยายามวันนี้อนาคตจะได้สบาย ไม่มีอาชีพไหนไม่เหนื่อย แต่เราสามารถเลือกได้ว่าจะทำงานไหนอย่างมีความสุข ตอนนี้เราก็ต้องทำทุกวันให้ได้ที่สุดเพราะอนาคตไม่ใช่ตัวเราที่ต้องรับผิดชอบแต่ยังมีพ่อแม่และน้องที่ต้องดูแล อย่าทำให้ความฝันพังเพราะความไม่มีสติเพราะความมักง่ายไม่ว่าจะเรื่องใดๆ อนาคตเป็นสิ่งไม่แน่นอนหากตั้งใจยังไงก็สำเร็จ
บางทีคำว่า “ความฝัน” ก็ทำให้เรารู้จัก “ความพยายาม”
หากพูดถึงอนาคตข้างหน้า ไม่ว่าคุณจะอายุเท่าไหร่ วัยไหน ก็ล้วนแต่ต้องดำรงชีวิตเพื่อไปอยู่ในจุดที่เรียกกันว่า "อนาคต"ทั้งสิ้น และคำว่าอนาคตนี้แหละที่เป็นตัวบ่งชี้ต่อไปว่าชีวิตของคุณในทางเดินข้างหน้านั้นจะเป็นอย่างไร
ช่วยเรียงความหน่อยค่ะหัวข้อเรื่อง อนาคตสร้างได้ด้วยตัวเรา เกี่ยวกับการมีระเบียบวินัย พอเพียง ถึงเราจะเลือกเกิดไม่ได้
0
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
และอีกอย่างที่ฉันฝันไว้ก็คือฉันอยากจะไปเที่ยวรอบโลก อยากไปสัมผัสและเรียนรู้วัฒนธรรมและการใช้ชีวิตของคนที่อยู่ต่างประเทศ อยากจะท่องเที่ยวแบบแบ๊กแพ็คเกอร์ฉันคิดว่าคงเป็นสิ่งที่น่าสนุกและตื่นเต้นดี และอนาคตอีกอย่างหนึ่งที่ฉันคิดว่า ทุกคนจะต้องวาดฝันไว้อย่างดีคือ ครอบครัว หมายถึงครอบครัวของเราเอง ซึ่งฉันคิดว่าผู้หญิงหลายๆคนอยากได้หัวหน้าครอบครัวที่มีความรับผิดชอบ และสามารถเป็นผู้นำที่ดีได้ ฉันเองก็เป็นหนึ่งในนั้นที่ฝันอยากได้ หัวหน้าครอบครัวที่ดี และฉันชอบฝันอยู่บ่อยๆว่า ฉันอยากมีบ้านหลังเล็กๆ ที่ลายร้อมไปด้วยดอกไม้ และปลูกพืชผักสวนครัวรอบๆบ้าน เป็นบ้านที่อยู่อย่างพอเพียงไม่หรูหรา ใหญ่โต แต่ก็อบอุ่น มี พ่อ แม่ ลูก อยูกันพร้อมหน้า พร้อมตา
เขียนคำนำเรียงความยังไงให้น่าสนใจ
หลักการเขียนคำนำ ควรยึดแนวทางต่อไปนี้ ๑) ไม่ยืดยาด เยิ่นเย้อ ๒) ไม่ควรกล่าวถึงสิ่งที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง ๓) ไม่ควรซ้ำกับส่วนสรุปหรือความลงท้าย ๔) อาจหาคำคม สำนวน สุภาษิต หรือบทกวีที่ไพเราะและเกี่ยวกับ เนื้อเรื่องมาเป็นคำนำก็ได้
แนวทางในการเขียนเรียงความมีอะไรบ้าง
หลักในการเขียนเรียงความที่สาคัญ ๆ มีดังนี้ ๑. เขียนตรงตามส่วนประกอบของการเขียนเรียงความ คือ มีส่วนนา ส่วนเนื้อเรื่อง และส่วนปิดเรื่อง ย่อหน้าแรกและย่อหน้าสุดท้ายเป็นส่วนนาและส่วนปิดเรื่อง ๒. เขียนตรงตามโครงเรื่องที่วางไว้ทุกประเด็น ๓. เนื้อเรื่องที่วางไว้ตามโครงเรื่องควรเขียนอย่างครบถ้วน และสมบูรณ์และมีการลาดับขั้นตอน ...
เรียงความมีเรื่องอะไรบ้าง
เรียงความเรื่องหนึ่งประกอบด้วยส่วนสำคัญ ๓ ส่วน คือ ส่วนนำ ส่วนเนื้อเรื่องและส่วนท้ายหรือสรุป ส่วนนำเรื่องจะเป็นส่วนที่แสดงประเด็นหลักหรือจุดประสงค์ของเรื่อง ส่วนเนื้อเรื่อง เป็นส่วนขยายโครงเรื่องที่วางเอาไว้ส่วนนี้จะประกอบด้วยย่อหน้าหลายย่อหน้า ส่วนท้ายของเรื่องจะเป็นการเน้นย้ำประเด็นหลักหรือจุดประสงค์
เรียงความที่ดีควรมีกี่บรรทัด
4.3.1 นักเรียนระดับชั้น ป.1 – ป.3 เขียนเรียงความ จานวนไม่น้อยกว่า 10 บรรทัด แต่ไม่เกิน 15 บรรทัด เขียนด้วยตัวบรรจงเต็มบรรทัด เขียนด้วยดินสอดา 4.3.2 นักเรียนระดับชั้น ป.4 – ป.6 เขียนเรียงความ จานวนไม่น้อยกว่า 15 บรรทัด แต่ไม่เกิน 20 บรรทัด เขียนด้วยตัวบรรจงครึ่งบรรทัด โดยใช้ปากกาสีดา หรือสีน้าเงิน