"ซิล! ห้ามใช้สบู่นะ!" ผมตะโกนเรียกบอกยัยเมียตัวดีที่กำลังอาบน้ำอยู่ให้รู้ เพราะเดี๋ยวโดนรอยสักแล้วยุ่งแน่ แต่สิ่งที่มันตอบกลับมาเนี่ยสิ...
"เฮียมาอาบน้ำให้หนูหน่อยยยยยย~" ฉิบ! นี่คุณเป็นเมียหรือลูกกูครับ? ผมเดินกระทืบเท้าตึงๆเข้าไปในห้องน้ำ แล้วก็เจอกับเมียขี้ยั่วที่มันกำลังยืนโพสต์ท่าจิ้งเหลนเกาะผนังห้องน้ำอยู่ ด้วยสภาพร่างกายเปลือยเปล่า
หากจะหาความเป็นกุลสตรีจากยัยนี่คุณคงต้องเอากล้องจุลทรรศน์มาส่องเลยล่ะ -..-
"มามะเฮียขา~ มาอาบน้ำกับหนูซะดีๆ" ว่าแล้วก็ขยิบตาอย่างกวนตีนพลางหันหลังส่ายตูดให้ผมไปมา ผมยืนกอดอกมองฟอสซิลนิ่งๆแล้วกรอกตามองบนเมื่อเห็นมันทำท่าหนอนน้อยไต่ผนัง แค่มึงทำท่าจิ้งเหลนเขาก็ไม่คิดว่ามึงเป็นนางเอกแล้ว! ยังจะมาทำท่าอุบาทว์ขนาดนี้อีก ดีนะมันไม่นั่งลงทำท่าออนท็อปกับพื้น =_=^
"ซิลอาบน้ำ! ถ้าดื้อเฮียไม่รักนะเว้ย!" ขู่มันไปแบบนั้นแหละ เมียตัวเองใครจะไม่รักบ้างวะ แล้วถามว่านังเมียขี้ยั่วมันเชื่อไหมนะหรอ... หึหึ
"ฉันก็แค่กลัวว่าเธอมองไม่ชัด~ ที่เธอพูดอาจจะดูไม่ดีน้าาาา~ ได้โปรดขยับขาให้เป็นรูปตัวเอ็ม อ้าออกช้าๆให้เป็นรูปตัวเอ็ม~ คิกคิก" ให้ตายเถอะ! ร้องปากเปล่าว่าฆ่ากูแล้ว ถ้าคุณมึงจะทำท่าประกอบขนาดนี้ มานั่งเป็นรูปตัวเอ็มบนหน้าผมเถอะครับ! แม่งจะเลียให้ล้มตั้งแต่ขนเส้นแรก(?) ไปยันร่องตูดเลย! ฮึ่ม! ขึ้นครับขึ้น!
"เฮียจ๋า~ เฮียว่านมหนูมันเล็กไปป่ะ? แล้วขนตรงนี้เอาออกดีไหม?" โอ้พระเจ้า! นี่มันคำถามเรทไหนครับ! แล้วกูจะวิ่งไปหยิบที่โกนมาทำเหี้ยไรเนี้ย!
"เดี๋ยวเฮียกันออกให้ โกนออกมันไม่ดี" ผมเปล่าพูดนะ....
"ทำไมอะ?" ฟอสซิลทำหน้าสงสัยตอนที่ผมเข้าไปนั่งยองๆตรงหว่างขาเธอ
"พอมันไม่มีขน มันก็จะไม่มีอะไรปกป้องหมีน้อย(?)จากความชั่วร้าย"
"แสดงว่าของเฮียมันชั่วร้ายมากเลยดิ มันแหวกขนเข้ามาแทงหนูได้เลยนะ"
"ของหนูมันอ่อนแอต่างหาก"
"ไม่จริงอะ ถ้าหนูอ่อนแอแล้วจะออนท็อปเฮียได้ไง" โอ้ย!!! นี่เราคุยเรื่องเชี้ยไรกันอยู่เนี้ย! ผมเลิกสนใจยัยฟอสซิลแล้วหันกลับมาตั้งหน้าตั้งตาทำภารกิจ(?)อันใหญ่หลวงต่อ ของอย่างนี้มันต้องมีศิลปะ....
"อะ เสร็จละ" ผมก้มลงไปจูบเนินน้อยๆของเธอเมื่อทำเสร็จแล้ว ฟอสซิลก้มลงไปดูก่อนจะ....
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!! เฮียทำบ้าอะไรห๊า!!!" โอ้ย! หูแทบแตก! รวงไข่สั่นสะเทือนระดับสิบ(?)
"ซิลอย่าโวยวายดิ เฮียว่ามันน่ารักดินะ"
"ไอ้หมอยรูปหัวโดเรมอนเนี้ยนะ!! สมองเฮียมีแต่เล็บขบหมารึไงห้ะถึงได้คิดได้อุบาทว์ขนาดนี้!!"
"จะ..ใจเย็นดิวะ เฮียแค่ชอบอะก็เลยทำ น่ารักดีออก" ผมมองผลงานตัวเองอีกครั้งแล้วยกมือทาบอกอย่างภูมิใจ หัวโดเรมอนน้อยของเฮีย~
"กรี๊ดดดดดดดดดด!!! เอามันออกปายยยยยยยยยย!!!!!"
หลังจากที่หัวโดเรมอนทำฤทธิ์ให้ผมโดนเมียงอนแล้ว บัดนี้ก็เป็นเวลาสามทุ่มกว่าๆที่ผมต้องมานั่งทำหน้าเป็นหมาสำลักน้ำลายอยู่หน้าห้องนอน บ้าบอ!! ทำไมคนอย่างผมต้องมาง้อเมียด้วยวะเนี้ย! เดี๋ยวแม่งจับแมลงสาบปล่อยเข้าห้องเลย! ฮึ่ม!
ปัง!! ปัง!! ปัง!! "ซิลโว้ย! อย่าทำกับเฮียแบบนี้! มาเปิดประตูก่อน! เดี๋ยวเปลี่ยนจากโดเรมอนเป็นโดเรมีให้ก็ได้นะ!"
"......" เงียบ
"ซิล!!" แม่งเอ้ย!! เมียงอลเพราะหมอยโดเรมอน! ให้ตายเถอะ! ผมกำลังนั่งคิดแบบเอาเป็นเอาตายว่าทำยังไงถึงจะได้เข้าห้องนอน และแล้วสมองอันชาญฉลาดมันก็ปรากฏบทบาทพระเอก(ตอแหล)มาให้ งานนี้ไม่ออกมาก็ให้มันรู้ๆไปซิวะ!
"อึก..ฮือๆ..ซิล..อึก..ฮะเฮียขอโทษษษษษษษษษ~" บีบแม่งมันเข้าไป! เราต้องแหกปากร้องไห้ดังๆ! สาบานได้ว่าในชีวิตไม่เคยทำเรื่องบัดซบขนาดนี้มาก่อน! ชิส์!
"ซิลจ๋าาาาา~"
ผวัะ!! (เสียงกระชากประตู)
"จะแหกปากตอแหลอีกนานไหม! อยากนอนก็เข้ามา!" โอ้พระเจ้า มันได้ผลดีจริงๆ ผมส่งยิ้มให้ฟอสซิลจนปากแทบฉีกแต่แม่นางช่างไร้เยื่อใยเดินกลับไปในห้องโดยไม่ชายตาแล อ๊ากกกกกกก!! เกิดมาไม่เคยง้อใคร แล้วแบบนี้จะง้อยังไงวะ!
"ซิลอย่างอนดิ มันเรื่องเล็กน้อยเองนะเว้ย หันมาคุยกันก่อนดิ" ผมเดินเข้าไปหาฟอลซิลที่นอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วพลิกตัวนอนหงาย
"ไม่ได้งอน แค่ไม่ชอบ"
"ขอโทษ"
"ช่างเหอะ มานอนดิ" มือเรียวตบลงตรงที่ว่างข้างตัวเอง ผมคลานขึ้นไปบนเตียงแล้วกอดฟอสซิลไว้หลวมๆ
"ไม่งอนจริง?"
"ถ้าอยากง้อก็จะงอน" ส้นตี_
"พรุ่งนี้ 2 แสน เดี๋ยวโอนเข้าบัญชีให้ แถมพาเลี้ยงติม" วิธีง้อเมียที่ถูกต้อง จำและนำไปใช้นะครับ =_=^
"นี่คือง้อ?" ฟอสซิลเลิกคิ้วถามพลางกรอกตามองบน แหม่! ปกติหล่อนก็ใช้เงินฉันรึเปล่ายะ! ทำมากรอกตา
"เออ ง้อไม่เป็น เปย์เป็นอย่างเดียว"
"เปย์ตลอดได้ป่ะ" หึ
"ต่อให้ไม่มี เฮียก็จะขายตูดเอาเงินมาเปย์ให้" ยัยฟอสซิลหัวเราะคิกคักอย่างชอบใจ เพื่อเมียเข้มให้เต็มร้อย มีร้อยให้ร้อย ส่วนตัวกู...อด =_=^
"ซิลโคตรรักเฮียเลยอะรู้ป่ะ เฮียเป็นสิ่งเดียวที่ซิลคิดว่ามันไม่ใช่ข้อผิดพลาดที่เลือกจะทำแบบนั้น รู้ป่ะว่าซิลขาดเฮียไม่ได้ ซิลรักเฮียนะ รักจนไม่รู้จะอยู่ยังไงถ้าไม่มีเฮียอยู่ข้างๆแบบนี้" ผมหัวเราะออกมาเบาๆแล้วกดจูบลงที่หน้าผากมนอย่างรักใคร่
"งั้นซิลคงต้องอยู่ไปอีกนานเลยว่ะ เพราะเฮียไม่คิดจะไปไหนอยู่แล้ว ซิลเป็นชีวิตใหม่ของเฮียเลยนะ เชื่อดิว่าเฮียก็อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีซิล ขอบคุณที่วันนั้นเลือกเฮีย มันทำให้เฮียรู้ว่าอนาคตต่อจากนี้จะทำมันเพื่อใคร" ซิลเงยหน้าขึ้นมองผมแล้วเลื่อนหน้าเข้ามาประกบปากลงที่กลีบปากหนาเบาๆ ก่อนจะผละออกในเวลาต่อมา
"รักเฮียเข้มข้น~"
"หึ รักยัยซากดึกดำบรรพ์เหมือนกัน"
เอาเป็นว่าพอแค่นี้เถอะครับ ผมขอไปจัดการยัยเมียที่รักก่อนนะ...
"อ๊ะๆ..ฮะเฮีย...อู้ววว~...สะเสียวจัง..ซี้ดดดดด!"
END
------- ขอบคุณสำหรับคอมเมนท์และกำลังใจที่ให้ไรท์นะคะ เจอกันเรื่องเฮียฟอสครับ เรื่องนี้ตอนพิเศษอาจจะแต่งให้นะคะ เพราะไรท์ไม่ได้เขียนตอนพิเศษไว้ 💋💋💋
ปล. มีคนถามว่าทำไมเวย์อัพไม่บ่อยเหมือนเมื่อก่อน พอดีมือถือเวย์มือปัญหาในการพิมพ์นิดหน่อย บวกกับเวย์ต้องลงสองเรื่องพร้อมกัน เลยลงไม่บ่อยมาก ขอโทษนะคะ ต่อไปนี้อาจจะลงให้วันละ 2 - 3 ตอน แต่เป็นเรื่องใหม่นะ เพราะเรื่องนี้จบแล้ว